Na het op tijd komen en de kuis, is het tijd voor ‘het sociale leven’. Of wat er nog van overschiet na het krijgen van 4 kinderen. Gezien wij van in den beginne weinig voelden voor een babysit, en de ouders nu niet bepaald op fietsafstand wonen, zijn onze sociale uitspattingen als koppel quasi verleden tijd.

Wat doen we dan wel om contact te hebben met de buitenwereld?

1/ Opsplitsen

Avondlijke verjaardagsfeestjes, naar de film, een hapje eten… We doen het niet samen, maar apart, met een vriend of vriendin. Ok, romantisch is het niet, maar het is ook fijn om op die manier even “de mannen onder mekaar” of een “ladiesnight” te hebben. Bovendien kan de Wederhelft zo naar een hoop voor mij totáál onaantrekkelijke films  – The Hobbit, ik moet er niet aan denken –  om daarna een pint te pakken in de Irish Pub. Ik kijk ondertussen uit naar een avond in de sushibar – maar eerst moet ik nog iemand enthousiast krijgen, kandidaten, anyone? – om daarna weg te zwijmelen bij Mr Grey.

2/ Play daten

Bijpraten terwijl de kinderen samen spelen. Geweldige uitvinding. Vooral als het klikt tussen onze kroost en de tegenpartij. Het gaat steeds beter, maar die van ons zijn daar nogal kieskeurig in, zo blijkt..  Gelukkig zijn ze steeds minder verlegen en spelen ze ook effectief. Meestal zie je dan in één hoek onze vier Spoken en in een andere hoek de rest van de kinderen. Echt ‘samen’ kun je het nog niet noemen, maar ze delen het speelgoed en maken in ieder geval geen ruzie, dus ik vind het allemaal prima. Met andere woorden, ik kom ook echt aan een kop thee, glas wijn en praten toe zonder dat er constant iemand op m’n schoot probeert te klauteren. Meer nog, ik ben zelfs al in de fase beland waarin ik ook weer over iets anders kan praten dan alleen maar de kinderen.

3/ De schoolpoort

Ik heb een haat-liefdeverhouding met de schoolpoort, dat geef ik eerlijk toe. Enerzijds vind ik het erg leuk om contacten te leggen, anderzijds wil ik, diep in mijn jas gedoken, ook gewoon Kind 1 en 2 ophalen.

Maar bon, het positieve is dat ik er in de afgelopen 2 jaar al een paar erg leuke vriendschappen opgebouwd heb. Het is niet alleen fijn om ouders te ontmoeten met kinderen in dezelfde leeftijdsfase, het kan ook buitengewoon handig zijn. Denk maar aan carpoolen bij verjaardagsfeestjes, delen van foto’s, eens occasioneel een kind meenemen omdat je niet op tijd aan de poort kunt staan… Een leuke plus is dat je met die ouders ook in vakantieperiodes kunt afspreken om een uitstap te doen. Als het dan ook nog tussen de Wederhelften klikt, kan er zelfs al eens een barbecuetje aan te pas komen!

4/ Investeer in goede vrienden

In de loop der jaren zijn wij, maar ook onze vriendenkring, veranderd. Zij kregen kinderen, wij kregen kinderen, sommigen gingen trouwen, anderen dan weer scheiden, nog anderen verhuisden ver weg. Kortom, allerlei factoren die ervoor zorgden dat de band verwaterde of net hechter werd.

Ondertussen hebben we nog een handvol goede vrienden. Gek genoeg zijn dat niet de mensen die je elke week spreekt of ziet. Het zijn diegenen die je maar een paar keer per jaar treft en waarvan je iedere keer het gevoel hebt dat het toch nog maar een week geleden is. Die vrienden waarvan je weet dat je ten allen tijde op ze kunt rekenen. En omgekeerd ook natuurlijk.

Wat ik eigenlijk met veel omwegen probeer te zeggen, is dat vrije tijd zo kostbaar geworden is, dat we geen energie meer stoppen in mensen waarvan we het gevoel hebben niet meer op dezelfde lijn te liggen, enkel en alleen ‘omdat we ze al zolang kennen’.

En voor de rest? Het is vooral een kwestie van accepteren dat je niet naar ieder feestje kunt, dat carnaval nu betekent ‘naar de optocht kijken samen met de kinderen’ en niet meer ’tot ’s morgens vroeg dronken op café hangen’.

Ooit las ik ergens :”Sorry for being a lousy friend,I’ve been busy being an awesome mom!” en zo is het maar net.  Onze tijd komt ooit wel weer! 🙂