Ik hou van het weekend. De kinderen moeten niet naar school, de Wederhelft hoeft (normaalgezien) niet te werken. Hoewel uitslapen en rustig uitgebreid ontbijten de afgelopen 4,5 jaar niet meer aan de orde was, is het toch genieten. Alles kan en niets moet.

Toen we pas kinderen hadden, hadden we soms moeite met doseren. Dan kwam er op vrijdagavond iemand langs, gingen we op zaterdag naar een verjaardagsfeestje en op zondag bij familie op bezoek.  Dat bleek niet te werken in ons gezin. De Wederhelft en ik hadden het gevoel toch aan hetzelfde tempo van doordeweeks te leven in het weekend en de kinderen gaven aan meer nood aan rust te hebben.

Sindsdien houden we er ons aan 1 dag per weekend vrij te houden. Dan blijven we in en om huis met ons gezin. Nu de kinderen wat ouder zijn, kan die dag al ingevuld worden met een uitstap naar de speeltuin of het bos, maar spannender dan dat wordt het niet. Uiteraard slaan we op die manier soms feestjes over of moeten we keuzes maken tussen twee activiteiten die we eigenlijk toch allebei wel leuk vinden. Het doet ons in ieder geval wel bewust nadenken over hoe we onze tijd invullen.

Af en toe benijd ik wel eens de gezinnen met kinderen die zich overal thuisvoelen, meteen vriendjes maken en zonder probleem in een vreemd bed een dutje doen. En vooral: die dan de volgende ochtend een uurtje langer slapen om de drukke dag te compenseren. Bij die van ons werkt dat niet. Maar ach, ooit worden ze groter en komen de drukkere sociale tijden vanzelf weer terug. Dan zullen we misschien nog eens met weemoed terugdenken aan onze rustige weekends van nu! 🙂