De vierde – en laatste – week van de #boostyourpositivity challenge al weer. Dit keer met als thema “destress”.    Ontspannen en ontstressen dus.

Hmm.

Stress? Dat heb ik zelden. Ik had heel erge stress toen ongeveer een jaar geleden de Wederhelft  heel even zonder werk kwam te zitten. En oh ja, ik stress wel als ik bagage moet inpakken voor een vakantie. Maar voor de rest heb ik mijn zenuwen behoorlijk onder controle.

Nuchter en rationeel nadenken, dat is zowat de enige tip die ik hierbij kan geven.

Ontspannen daarentegen, een complex onderwerp.

Onze ontspanningswijzen zijn in de loop der jaren behoorlijk veranderd.

Toen de Wederhelft en ik elkaar net ontmoetten, brachten we de schaarse tijd die we samen hadden door in een kroeg in Eindhoven of in een restaurant in Brussel, respectievelijk zijn en mijn woonplaats op dat moment. De ochtend er op konden we, met een al dat niet zware kater, gewoon in bed blijven liggen. Heerlijk.

Een paar maanden later begonnen we aan wat ze noemen “het grote samenwoon-avontuur”. Op stap gaan, dat deden we nog amper. Moe van al het verbouwen en blut, eveneens door al het verbouwen, stond ontspannen gelijk aan “met lekkere hapjes en een pintje voor de tv hangen”.  Meer hoefde dat niet te zijn. Vrienden kwamen op bezoek, wij gingen eens naar de film, maar de tendens was in ieder geval dat alles een stuk rustiger werd.

En toen, ja toen kwamen de kinderen, alle vier. Ontspannen is plots een vage herinnering uit het verleden. Want laat ons een kat een kat noemen, 4 kinderen in huis, dat is werken. Leuk werken, dat wel, maar toch werken. In de afgelopen 4,5 jaar zijn er zich dan ook twee soorten van ontspannen gaan ontwikkelen: met en zonder kroost.

Ontspannen met de kinderen, dat is niet zo moeilijk. Het huizenhoge cliché “als de kinderen blij zijn, dan zijn wij dat ook”, klopt hier als een bus. Onze top 3 van gezamenlijke ontspanningsmogelijkheden:

1/ Het Kabouterbos in Kasterlee.

Heerlijk om te wandelen, lekker rustig en de kinderen kunnen er gigantisch in de bomen klimmen. Op het einde van de wandeling kunnen ze op een grote zandvlakte ravotten en ondertussen zitten wij op een bankje de tussendoortjes uit te delen.

Ontspanningsfactor ***** , wegens amper wegloopgevaar, geschikt voor iedere leeftijd en leuk in elk seizoen.

2/ Het zwembad in Beerse.

Plonsbadje voorzien van twee glijbaantjes, sproeiers, een heleboel schepjes en emmertjes om mee te spelen. Kortom, ideaal voor onze kinderen.

Ontspanningsfactor ****. Het watermoment an sich is super ontspannend, hoewel we steeds alert moeten blijven. Je weet wel, kleine kinders, niet kunnen zwemmen en water en zo. Echter het achteraf aankleden in een veel te klein hokje, het zeulen met kleren van 6 man en vooral de erg koude omgevingstemperatuur zorgen ervoor dat het ontspannen gevoel van in het water snel weer vergeten is. Maar kom, de kinderen genieten zich een pukkel – zoals mijn schoonmoeder het zou zeggen – , dus we blijven volhouden.

3/ De speeltuin.

Of het nu de  twee klimtoestelletjes bij ons in het dorp zijn, de gigantische speeltuin van het Netepark in Herentals of het Stadspark in Turnhout, succes is altijd gegarandeerd. De kinderen kunnen naar hartenlust spelen. Doordat ze met z’n vieren zijn, is er ook altijd iemand om mee op de wip of de evenwichtsbalk te gaan.

Ontspanningsfactor ***. Buiten zijn, is voor ons sowieso ontspannend. Feit blijft wel dat je in een speeltuin al heel snel het overzicht verliest. Zo betrap ik me er op dat ik de hele middag tot vier tel, elke keer opnieuw, om zeker te zijn dat ik er niet één mis. Is een speeltuin dan ontspannend? Ja toch wel, mits de nodige waakzaamheid.

Ontspannen zonder kinderen? Het kan, maar het zal toch nooit meer zoals vroeger worden.  Want zelfs al zijn ze er niet bij, dan nog zijn ze constant in mijn gedachten. Volledig ongegeneerd ontspannen met een blik op oneindig en een hersenactiviteit van niets, dat lukt niet meer. Hoe ontspannen we dan wel zonder kinderen?

1/ In bad met veel schuim.

Af en toe stuurt de Wederhelft mij naar de badkamer. Dan weet ik dat ik gerust een uur in heet water kan liggen dobberen tot mijn handen helemaal verrimpeld zijn. Glaasje wijn erbij en je hebt mijn ideale ontspan-jezelf-setting. Ondertussen hebben de kinderen de tijd van hun leven, want met Papa mag alles net iets zotter en onstuimiger dan met Mama.

2/ Samen met de Wederhelft genieten van een stokbroodje met kaas, tapenade en andere heerlijkheden. Een beetje feest. Het ideale moment om bij te praten zonder 20 keer onderbroken te worden. Waarover we dan praten? Over van alles en nog wat. Ook over de kinderen natuurlijk. Soms praten we ook helemaal niet.  Dan gaat het van smak-njam-knuffel-gaap-njomnjom

3/ Uitslapen. Zoals jullie wellicht al eens gelezen hebben, hebben we niet zo’n enthousiaste slapers. In de praktijk betekent dit dat we uiterlijk om 6u ’s morgens opstaan. Op zaterdag mag ik tot 8u uitslapen, op zondag is het de beurt aan de Wederhelft. 8u lijkt niet echt laat, maar het maakt zo’n groot verschil uit als je rustig kunt wakker worden en beneden komt als de eerste ronde luiers weggewerkt is en de tafel al gedekt staat.

Ontspannen.. Zo broodnodig. Altijd met de kinderen in het achterhoofd, nooit meer zo ongecompliceerd als vroeger, maar zeker nog net zo hard genieten 🙂