Wakker worden.
Tegenspartelen, want jullie hebben geen zin om een schone luier om te krijgen. Maar o wee als ik jullie op het potje zet, dat willen jullie ook nog niet.
Nog meer tegenspartelen, want kleertjes aantrekken, daar houden jullie momenteel niet van.
Ontbijten.
Kwaad worden omdat mama vergeet dat jullie vanaf nu zelf jullie boterhammen willen smeren.
Nog kwader worden als blijkt dat de paté op is en dat de keuze beperkt is tussen choco of confituur.
Uiteindelijk toch alles opeten en vol goede moed zelf de tweede boterham smeren.
Kwaad worden omdat jullie monden en handen afgeveegd worden wegens teveel choco in een keer.
Tegen Grote Broer en Zus aan kruipen in de zetel om een flesje melk te drinken.
Kwaad worden wanneer we naar school moeten vertrekken.
Toch blij zijn wanneer jullie zien dat we met de bakfiets gaan.
Huilen als Grote Broer en Zus door de schoolpoort stappen en jullie nog niet mee mogen.
Helemaal door het dolle heen zijn als we langs een paard fietsen en luidkeels “I-AAAAAAAAAAAAAAAAAA” roepen.
Kwaad worden op elkaar omdat jullie precies op dezelfde plaats in de fiets willen zitten.
Bij thuiskomst ruzie maken over wie eerst uit de fiets getild mag worden. (Ze er tegelijk uit tillen, hielp niet, ze wilden toch écht eerder dan de ander zijn.)
Boos worden omdat jullie geen koek mogen.
“Hoera!” roepen omdat een banaan het alternatief blijkt te zijn.
Stiekem de tv aanzetten.
Boos worden omdat ik die weer uitzet.
Zonder schoenen aan naar buiten lopen en in de zandbak springen.
Gefrustreerd zijn omdat jullie sokken nat zijn, maar ze toch niet willen uittrekken.
Eenmaal weer binnen ruzie maken over een brandweerhelm, terwijl we er 2 identiek dezelfde hebben.
Als ik boos word, samen weglopen, simultaan mopperend op mama, allebei zonder brandweerhelm.
10u30. Jullie lopen zelf naar bed en geven zelfs een kusje aan elkaar. Het maakt niet eens uit wie ik eerst onderstop.
Ach, die zalige peuterpubertijd, nu x 2. Ik kijk al uit naar de volgende fase. De fase waarin ze niet meer zo gefrustreerd zullen zijn x2 🙂
Het is grotendeels hier net zo. bekijk het positief: het is een fase
herkenbaar! Wij voerden hier thuis onlangs een ‘kindje van de dag’ systeem in. Compleet met bijhorend schema en symbooltjes per kind. Het werkt prima! Kindje van de dag mag alles eerst: eerst uit de auto, eerst tandjes poetsen, eerst zijn flesje. Het mag het verhaaltje voor het slapengaan kiezen en mag de emmer eten naar de kippen brengen. Wij hebben hier ook bij momenten twee humeurige peuters, maar ‘gelukkig’ wisselen ze elkaar af. Waar de ene humeurig over is, is de andere dat niet… succes nog!
Hahahaha, heerlijk en frustrerend.