Weet je nog, zo rond Pasen? Ik stuurde een foto de wereld in van Kind 3 en 4 die niet weg te slaan waren van het konijntje van vrienden. Een opmerkzame vriendin gaf weinig subtiel aan dat zij net een nestje hadden en dat we er wel twee mochten hebben.
Na niet eens heel erg veel nadenken, besloten we om twee konijntjes in huis te halen. De voorpret begon. Maar goed, er is voorpret en er is gewoon veel te lang wachten. De kinderen waren afgelopen week bijna niet meer te houden, dus haalden we de aftelkalender boven.
Deze morgen om half zes hoorden we Kind 1 en 2 al rond stommelen op hun kamer. Spanning is niet bevorderlijk voor uitslapen, geloof me. Vol verwachting kwamen ze beneden en keken teleurgesteld door het keukenraam. “Maar jullie hadden toch gezegd dat we nog 1 keer moesten slapen en dat de konijntjes er zouden zijn? En nu zien we nog niets!” Ze hadden dus blijkbaar een soort van wonderbaarlijke verschijning van de diertjes verwacht, zo’n beetje het 6-december-gevoel.
Na het ontbijt mochten ze helpen met de laatste voorbereidingen. Hooi op de grond van het hok leggen, etensbakjes en water klaarzetten, een warm welkom op het muurtje schrijven. Alles was goed om de tijd te doden.
En toen, iets voor 12 deze middag, was het zover. Onze vrienden kwamen aan met twee allerschattigste konijntjes. Zeg trouwens maar konijnen. De diertjes werden Baja en Bidi gedoopt. Ze probeerden rustig hun ren te verkennen maar verscholen zich al gauw in hun hok. Het nogal luidruchtig enthousiasme van Kind 3 en de opgewonden kreten van de meisjes waren toch wat overweldigend.
De rest van de middag bleven de kinderen rond de ren hangen. Er werden paardenbloemen geplukt en steeds vaker lukte het om de konijntjes te strelen. Tegen het eind van de middag zat Kind 1 rustig in de ren Baja te knuffelen en uit zijn hand te laten eten. Ook Kind 2 leek het vertrouwen van Baja en Bidi gewonnen te hebben. Alleen onze kleinste Spoken, die moeten nog leren rustig op de konijntjes af te stappen, in plaats van rennend terwijl ze een leeuw imiteren. Dat komt nog wel.
Het lange wachten is dus niet voor niets geweest. We zijn nu al tot over onze oren verliefd op die fluffy konijnen met gigantische oren!
Welke huisdieren hebben jullie?
Schone foto’s! 😀
ik heb geluisterd en ik doe mijn best 😀
Na wat ” geruzie ” met de papa toch twee lieve en mooie poezen in huis gehaald. De kuds en ik happy, de papa iets minder. Nu is hij toch bijgedraaid 🙂
Na veel “geruzie”met mijn man zijn er toch twee poezen gekomen. De kids en ik happy! de papa na een tijdje toch ook “een beetje”
Mooie tekst veel plezier met de konijntjes
En mijn dieren zijn vlaamse reusjes)kippen)en visjes
Ze hebben een schitterende nieuwe thuis gekregen. Beloof me dat je ze elke morgen even aait over hun snuitje, want dat deed ik hier ook. Heel veel plezier met Baja en Bidi, ik vind het geweldige namen ook!
(oja, wij hebben ook Vlaamse Reuzen trouwens. En kippen. 😉 )