De Toerende Toerist  Dandan bezocht afgelopen weken de provincie Antwerpen. Sommige bezoeken leken voor de hand liggend, andere waren verrassend. Je vindt een verslag van al haar belevenissen hier terug.

Wij mochten afgelopen maandag samen met Dandan naar de Hooibeekhoeve in Geel. Gezien onze vier kinderen echte melkmonsters zijn, was het hoog tijd dat we met eigen ogen konden ontdekken hoe de melk van de koe tot in ons glas raakt. Heel eerlijk, ik had geen flauw idee.

We kregen een rondleiding in het melkveebedrijf door landbouwgids Magda.  Een gepassioneerde vrouw, die alles op kindermaat kon uitleggen. Je moet het maar doen, 4 peuters/kleuters bijna anderhalf uur geboeid laten luisteren naar een uitleg over koeien!

Eerst zagen we hoe de koeien gemolken worden. Geen nostalgische taferelen van de boer op zijn houten krukje, maar een volledig geautomatiseerd systeem dat dag en nacht koeien melkt. Iedere koe wordt ongeveer 2 keer per dag gemolken. Dit gebeurt vrijwillig. De koeien worden dus niet op een vast tijdstip gemolken, maar lopen zelf naar de melkrobot wanneer ze daar behoefte toe hebben. Door middel van een camera en computerregistratie, weet men precies om welke koe het gaat en worden de hoeveelheden melk bijgehouden.

De koeien verblijven in open boxen. Ze kunnen vrij rondlopen in de stallen en zelf kiezen in welke box ze gaan herkauwen. Wat mij heel erg opviel was hoe mager die dieren waren. Heel normaal zo blijkt. Een melkkoe is bijna vel over been.

De vloeren van de stal worden bestrooid met zaagsel en er is zelfs een koe-wellness waar ze gemasseerd kunnen worden. Dit alles compenseert het gegeven dat deze koeien nooit een stap in de wei zetten. Ergens kreeg ik daar toch een vreemd gevoel bij. Uiteraard zijn het koeien die gehouden worden voor hun melk en zijn ze dus per definitie een commercieel product, maar het naïeve meisje in mij hoopte dat die dieren toch ook eens in het gras konden dartelen. De koeien zelf leken er trouwens geen last van te hebben hoor.

De kinderen mochten daarna het voer maken voor de koeien. Een evenwichtige mengeling tussen hooi, mais, gerst en suikerbietenpulp.  Er werd duchtig gemengd en alle koeien kregen de nodige aandacht.

Uiteraard oogstten de kalfjes de meeste “ooohs en aahs” en ook de drachtige koeien werden met het nodige ontzag bekeken. Een koe is al immens groot voor zo’n kleuter, dan kun je wel nagaan wat voor indruk het maakt als dan ook nog eens blijkt dat er een kalfje in de buik zit.

Na enig aarzelen durfden de kinderen dan toch een handje krachtvoer te geven aan hun lievelingskoe. Giechelend en een beetje geschrokken van de ruwe tong, dat wel.

Voor het volgende onderdeel van het programma, kregen we een gps in handen geduwd. We tikten een waypoint in en probeerden aan de hand van het kompas de schat te vinden. Enthousiasme, want een schat is altijd spannend. Geruzie, want ze wilden alle vier de gps vasthouden. We slaagden snel in onze opzet en verdienden een koetjesreep.

Opnieuw aangekomen bij de boerderij, werden er experimenten gedaan. Het experiment dat het meeste bijbleef, was een ballon laten opblazen door hem over een flesje met een mengsel van suiker, gist en warm water te trekken. De kinderen keken gefascineerd toe. Thuis proberen? Doe twee eetlepels suiker en twee eetlepels gist in een flesje. Vul de fles op met warm water en schud het mengsel goed door elkaar. Bevestig een ballon over de hals van de fles. Na verloop van tijd zul je zien dat de ballon opgeblazen wordt.

We sloten ons bezoek af met – hoe kan het ook anders- een glas verse melk en overheerlijke pannenkoeken met hoeveijs en hoogstraatse aardbeien.

De Hooibeekhoeve richt zich vooral op groepsbezoeken (scholen, verenigingen). Je kunt er echter ook een rondleiding aanvragen als gezin. Hier vind je alle nodige informatie.

Naast een rondleiding op de Hooibeekhoeve, heeft de provincie Antwerpen nog een hele waaier aan activiteiten deze zomer. Zoek je nog een minder voor de hand liggende uitstap voor de laatste vakantiedagen? Neem dan zeker hier een kijkje!