Waarover praten jullie ’s avonds aan tafel? Wij over trouwen dus. Het is te zeggen, onze kinderen praten over trouwen. Vorige maand was het nog puur om de ring te doen, deze keer kregen ze te kampen met grotere problemen…

“Ik trouw met Virginie later.”

“Dat kan niet jongen, je kunt niet met je zusje trouwen, dat mag niet.”

“Maar ik vind alleen Zus lief!” *eerste tranen zowel bij Kind1 als Kind2*

“Je kunt later wel gaan samenwonen met elkaar hé, dat is geen enkel probleem!”

“Dus dan kunnen we toch nog in ons appartement?”  Ja, ze hebben al een nieuwbouwappartement hier in de buurt op het oog. Dicht bij school en met ruimte voor een bakfiets. Voorzienige kinders zeg ik je.

“Ja dat kan zeker.”

“Maar dan moet ik trouwen met Willem-Frederick en Zus met Elizabeth en dan gaan we daar allemaal samen wonen.”

“Je kunt daar allemaal samen wonen, maar niet trouwen.”

“Hoe, maar mama, je had toch gezegd dat ik moest trouwen met die waarop ik verliefd ben?”

“Ja, maar niet met je broer.”

“Maar jongens mogen toch met jongens trouwen?”

“Ja, natuurlijk, maar niet broertjes met broertjes.”

“Gooooooooh, jullie maken het wel ingewikkeld zeg. Ik trouw wel met iemand uit mijn klas!”

Waarop Kind 2 – de oorspronkelijke bruid – in tranen uitbarstte.

“Maar ik wil niet alleen achterblijven!”

“Trouw jij dan met Karlijn, dat is nog wel een toffe.”

“Maar gaat die mij wel een ring geven?”

“Ik ga die dan wel kopen voor jou als je van Karlijn geen krijgt.”

“En gaan we dan wel samen in ons appartement wonen?”

“Ja, natuurlijk, en dan mogen de anderen in het tuinhuis slapen!”

Tot zover de relationele toekomstplannen van onze oudste twee kinderen. De toekomstige partners zijn alvast gewaarschuwd!

Hebben jullie kleuters al hun bruid of bruidegom uitgekozen? Trouwen ze met papa of mama of gaan ze voor dat tof kleutertje uit de klas?