In een nog niet zo heel ver verleden woonde ik in Brussel. Niet hartje Brussel, maar Laken. Met zicht op de Heizel, waar ik ook bijna 24/7 doorbracht voor mijn werk. Ik kan dus niet zeggen dat ik Brussel goed heb leren kennen, maar toch heb ik er een stukje van mijn hart verloren. Toen ik de Wederhelft tegen het lijf liep, werd al snel duidelijk dat verhuizen naar Brussel voor hem ab-so-luut geen optie was. Met pijn in het hart verhuisde ik naar de Kempen. Nu we ondertussen in een heel andere levensfase zitten, ben ik heel blij dat we “op de buiten” wonen en dat ik met de 4 kinderen niet door een stedelijke ochtendspits moet fietsen.

De afgelopen jaren kwamen we er eigenlijk nooit meer. Te zwanger, te kleine kinderen, te druk, te moe,… Toen we afgelopen vrijdag uitgenodigd werden in Brussel, maakte mijn hart dan ook een klein sprongetje. De Wederhelft besloot een vrije dag te nemen en we trokken ’s morgens vroeg al richting onze hoofdstad.

Hoe wij onze dag beleefden, in 7 cliché en minder cliché beelden.

1. De Grote Markt

De meisjes waren onder de indruk van al het goud aan de gebouwen. De jongens waren nogal geïntimideerd door alle aandacht die we kregen van een groep Chinese toeristen.

2. Waw! Al die violen! De gitaarwand van het Hard Rock Café dus.

De Wederhelft verzamelt shotglaasjes van het Hard Rock Café en heeft er ondertussen van op de gekste plaatsen ter wereld. Hoog tijd dat Brussel ook aan de collectie werd toegevoegd dus.

3. Manneken-Pis

Of het is te zeggen, een hoop neppe Manneken-Pisjes trokken veel meer de aandacht. Kind 3 was met geen stokken nog 20 meter verder te krijgen om naar het echte standbeeld te gaan kijken.

4. De uitgang van de metro

Zelf namen we niet de metro, maar de kinderen vonden het fascinerend om te zien dat er mensen van onder de grond kwamen. Ja, plattelandskindjes, ik weet het. Goed voor 10 minuten lachen, gieren, brullen met iedereen die de trap op kwam.

5. De etalage van een stripwinkel

Ontelbaar veel beeldjes van bekende tv-figuren. “Oooooooooh, Mickey! Ooooooooh de Minions!…” 15 minuten en honderden vette vingers op het raam van de stripwinkel later, konden we verder stappen.

6. Rue des Bouchers

Als echte toeristen door de Rue des Bouchers wandelen en bij ieder restaurant aangesproken worden met een knaller van een openingszin: “Wij hebben wel plaats om jullie uitzonderlijk vervoer te stockeren!” Nee, wij hebben geen vierlingbuggy, maar wel een dubbele buggy met een meerijplankje achteraan. Geen uitzonderlijk vervoer, maar dagdagelijkse kost!

7. Grasmarkt

Oneindige fascinatie voor een fontein zonder water. Het niet kunnen snappen waarom er geen water was. Geen oog hebben voor al de rest op het plein, zelfs het ijsjeskraam voorbij lopen om het mysterie van de lege fontein te ontrafelen. Onderhoud of potentieel vriesweer waren volgens de kinderen maar heel slappe excuses.

Onze paar uur in Brussel waren weliswaar erg kort, maar we genoten allemaal. De kinderen vonden het zo leuk dat ze ons in de auto al vroegen wanneer we terug zouden gaan. Ik vind dat geweldig, dan gaan we in december naar de kerstmarkt.

Hebben jullie kindvriendelijke tips voor een citytrip naar Brussel?