Ik was bijna 20 weken zwanger toen het valiesje voor mezelf en het kind-op-komst (of de kinderen-op-komst, in het geval van Kind 3 en 4) al standaard in de koffer van de auto lag. Controlefreak, wie? Ik?
Maar wat zat er nu in die valiesjes?
Voor de toekomstige zoon of dochter:
* Eerste kleertjes. Een rompertje, een mutsje, krabwantjes en de eerste kleertjes. Het eerste pakje. De kleertjes die je jaren later nog steeds op alle eerste foto’s gaat terugzien. Smaak is persoonlijk, maar kies iets praktisch. Ik was voor dat pasgeboren hummeltje nogal fan van kleertjes die niet over het hoofd moesten. Daarnaast koos ik steeds voor een broekje met voetjes aan, zodat we niet moesten klungelen met sokken. Want echt, ook newbornsokjes zijn te groot voor die newbornvoetjes.
* Extra kleertjes. Ik voorzag 2 setjes per dag op de kraamafdeling: kleertjes voor overdag en een pyjama voor ’s nachts. Daarnaast voorzag ik 3 rompertjes per dag.
* Een eerste knuffeltje, hier telkens zorgvuldig uitgekozen door de Wederhelft.
* Een eerste tutje met doekje.
* Een jasje of fleecedeken voor bij het vertrek naar huis.
Tips
* Op de verlosafdeling hebben ze ook eerste pakjes en mutsjes. Mocht je dus onverwacht toch vroeger bevallen, geen paniek, je kleintje zal ook aangekleed raken.
* Een slaapzakje gebruikte ik niet op de kraamafdeling, wegens de standaard absurd hoge temperaturen in ziekenhuiskamers.
* (Wegwerp-)luiers zijn aanwezig in de kamers. Mocht je kiezen voor wasbare luiers, dan check je dit best op voorhand met iemand van de kraamafdeling.
* Verzorgingsproducten worden ook voorzien. Heb je echter een specifieke voorkeur, neem die producten dan mee van thuis.
Voor jezelf:
Tijdens de bevalling:
* Comfortabele kledij. Je weet niet op voorhand hoe lang een bevalling zal duren, dus vergeet ‘fancy’, denk ‘comfort’. Ik koos voor een losse joggingbroek en een mouwloos topje.
* Warme sokken. Hoe warm ik het ook had, mijn voeten waren ijskoud. Skisokken bleken de oplossing, ook in augustus.
* Ontspanningsmateriaal: een leesboek, kruiswoordraadsels,… Ik raad zelf af om nog heel actief met de buitenwereld bezig te zijn (internet, social media, een open lijn met de familie,…). Het is heel fijn als je je kunt afsluiten van alles om je volledig te focussen op wat gaat komen.
* Fototoestel en oplader.
Meteen na de bevalling:
* Na de bevalling kan je douchen/word je gewassen (al naargelang hoe je je voelt). Het is fijn dat met je vertrouwde verzorgingsproducten te doen.
* Een huispak of pyjama (afhankelijk van het tijdstip). Kies ook hier voor iets dat comfortabel zit maar ook leuk is op de foto’s. Ja, het is oppervlakkig, maar ik vond dat belangrijk.
* Pantoffels of teenslippers
* Een reep chocolade, druivensuikers en een klein flesje cola. Na de bevalling had ik iedere keer razende honger. Twee keer had ik de pech om na het sluiten van de ziekenhuiskeuken te bevallen. Dan kan het verplegend personeel je nog helpen aan een stuk fruit, maar de chocolade beviel me vele malen beter.
Tijdens je ziekenhuisverblijf:
* Makkelijke kledij voor overdag/ ’s nachts. Ik voorzag voor iedere dag twee schone outfits omdat ik enorm veel zweette. Volgens de vroedvrouw heeft dit te maken met alle veranderingen in de hormoonhuishouding.
* Ik had een heleboel slipjes bij (oma-onderbroeken zeg maar), maar droeg uiteindelijk de wegwerpslips van het ziekenhuis.
* Pantoffels.
Tips:
* Het is niet omdat kindlief geboren is dat je buik meteen weer pre-zwangerschapsvormen aanneemt. Neem dus voor de zekerheid nog je zwangerschapskledij mee naar het ziekenhuis.
* Je verliest tijdens en na de bevalling nogal wat bloed en eventuele andere lichaamsvochten. Donkere kledij kan je een zekerder gevoel geven dan dat stralend witte huispak.
* Ben je van plan om borstvoeding te geven? Hou daar dan rekening mee bij de keuze van je bovenkledij.
Voor je vertrek naar huis:
* Wederom comfortabele kledij en makkelijke schoenen. Ik kon zelf na de bevalling niet meteen op hakken lopen bijvoorbeeld.
Al bij al hoef je dus niet veel mee te nemen. Vergeet ook niet dat je partner, moeder of beste vriendin snel even op en neer naar huis of een winkel kunnen gaan om het ontbrekende op te halen.
Naast de vestimentaire zaken, denk je best ook aan:
* Identiteitskaart (van jezelf en je partner)
* Trouwboekje. Hier kon je in het ziekenhuis al aangifte doen van de geboorte. Scheelt je een trip naar het gemeentehuis met de kersverse baby.
* Het telefoonnummer van de drukker
* Een telefoonlijst van alle mensen die je wilt verwittigen
* De oplader van je GSM/laptop/tablet
* De maxi-cosi. Test op voorhand ook eens hoe je dat ding in de auto vastmaakt. Eens je het weet is het simpel, de eerste keren sta je hopeloos te knoeien.
Wat vonden jullie onmisbaar voor jullie verblijf op de kraamafdeling? Wat was handig tijdens de bevalling? Brachten jullie bijvoorbeeld zelf een cd met voor jullie speciale liedjes mee?
Mij tip is vooral laat de grootouders even in het duister tasten van wanneer je bevalt. Echt geniet eerst een paar uur van die spruit en vertel het dan pas aan alle rest. Je hebt hard gewerkt en als het dan net bezoekuur is dan ga je zien dat diegene die je net niet direct aan u bed wilt hebben dat die er wel staat…
bij mijn oudste stonden mijn zus en moeder op de gang te wachten nog voor ik naar mijn kamer gebracht werdt. Ze moesten een foto hebben voor op het geboortekaartje. Ik was nog maar net bevallen dus ja was niet leuk. Al een geluk na een 10 min al terug weg maar dan nog was het toen ff van blijft gewoon weg zodat ik kan genieten van mijn gezinneke
De jongste werdt geboren na het bezoekuur dus toen hebben we het direct laten weten want ze konden toch niet komen tot de volgende dag ’s namiddags. En ik was zo blij dat mijn man tot na middernacht bleef maar blijven slapen deed hij niet voor de oudste. Wel elke dag kwam er iemand af. En als het te druk was dan stuurde gewoon iedereen weg. Het is voor u eigen goed dat er bezoekuren zijn maar als je ze zelf wilt verengen dan moet je dat zeker doen. Jij, je kind EN je man hebben recht op alleetijd. Mannen mogen buiten de bezoekuren er ook zijn maar andere familieleden niet.
Ik heb bij de geboorte van mijn eerste vooral een tutje gemist. Dochterlief bleek een enorme zuigbehoefte te hebben, ook nadat ze uren aan de borst had gehangen. Midden in de nacht besloot ik dat een tutje de oplossing zou bieden, maar dat was niet voorradig in het ziekenhuis. Ik hoor dat het er nu meestal wel is, maar in mijn ziekenhuis (bijna op de kop af vijf jaar geleden) dus niet…
Ik schrok ervan hoe rustig het was (’s voormiddags) in het moederhuis na mijn tweede bevalling. Er was daar zelfs tijd om een tijdschrift te lezen. Uiteraard ben ik misschien wel een lucky bastardin want mijn baby sliep gewoon constant de eerste vier dagen. Dus blij dat ik toch een libelle en mijn iPad meehad 😀
Dat is een mooi complete lijst, je bent duidelijk ervaren 😉
Ik voeg nog een mp3 player toe, meekwelen met mijn favoriete spotify playlist hielp me door een groot stuk van de arbeid. Hierbij nogmaals mijn excuses aan het verplegend personeel en de andere zwangere dames die ik ongetwijfeld schrik heb aangejaagd met mijn wolvengehuil-like gezang 😀
Nu ben ik toch wel heel benieuwd wat er op je spotify lijst stond 😀
Het kan niet zo erg zijn als bij mijn eerste bevalling…Eerst in de kamer langs de ene kant geroep en getier met de bevalling, dan langs de andere kant en dan was het mijn beurt en wonder boven wonder was het voor mij precies vele minder pijnlijk (lees niet moeten roepen en tieren)
maar de gyn die had zijn werk wel want bij een van die moeders kwam de placenta niet en mijn zoon wou al komen…en als bijzonderheid in dat uur zijn er 4 kinderen geboren die alle 4 de S als eerste letter hebben gekregen hoe de manen gingen weet ik niet meer maar weet wel dat ze allemaal begonnen met dezelfde letter^^
Ik heb precies van nog wat te weinig en van nog wat te veel.
Goeie tip van die chocolade! <3