“Mijn man babysit op de kinderen.”
Hoezo “mijn man babysit op de kinderen”?
Mijn man babysit nooit op de kinderen. Hij brengt een dag met ze door, hij onderneemt dingen met ze, hij maait het gras terwijl ze aan het spelen zijn, maar babysitten, dat nooit.
Ik snap niet waarom het vaak zo verwoord wordt. Als mama thuis is met de kinderen in de vakantie, of tijdens het weekend, dan is mama “thuis met de kinderen”. Als papa thuis is met de kinderen omdat mama er even niet is, dan is papa aan het “babysitten op de kinderen.”
Babysitten is iets wat je doet op kinderen die niet de jouwe zijn. Je gaat als student ergens babysitten om een zakcentje te verdienen. Grootouders babysitten op hun kleinkinderen als de ouders toevallig allebei weg moeten. Een buurvrouw babysit op de kinderen als de ouders met een ander kind naar de tandarts moeten. Zoiets.
Je babysit in mijn ogen dus niet op je eigen kinderen.
Ik vind dat door het zo te benoemen, heel veel vaders onrecht aangedaan wordt. In ieder geval mijn Wederhelft. Het geeft te veel de indruk dat ze het zwaar vinden, dat ze het een opgave vinden en dat het ze heel veel moeite kost.
Niet dus.
Als mijn Wederhelft thuis is, dan is hij er voor de kinderen. Als papa. Niet als babysit. Hij geniet net zo hard als ik van dingen met hen ondernemen. Daar waar ik graag zit te knutselen, houdt hij meer van kampen bouwen en schommelen in de tuin. Ik bak koekjes met ze, hij eet ze samen met hen op terwijl ze een film kijken. Hij kan het ook perfect aan, heeft alles onder controle. Waarom zou dat ook niet het geval zijn? Het zijn tenslotte toch ONZE kinderen?
Toen wij destijds beslisten dat ik thuisblijfmama zou worden, dan had de Wederhelft best ook thuisblijfpapa willen worden. We kozen er uiteindelijk voor om dat niet te doen, puur omdat hij op dat ogenblik significant meer verdiende dan dat ik deed. En die financiële kant, die is ook best belangrijk, nietwaar?
Dus, als je nog eens een papa met zijn kinderen in de speeltuin ziet, denk dan niet dat hij aan het babysitten is op zijn kinderen. Denk dan vooral ook niet meteen dat hij aan het afzien is of dat hij de zaak amper onder controle heeft. Bekijk het van de positieve kant en probeer een vader te zien die geniet van zijn kinderen, die hen aanvoelt en die betrokken is, Niet omdat het moet of sociaal wenselijk is, maar omdat hij het leuk vindt.
Het is niet voor niets dat het woord “papadag” (dag waarop vader voor de kinderen zorgt) in Nederland is uitgeroepen tot één van de top tien woorden waar mensen zich het meeste aan ergeren. Mama’s hebben toch ook geen “mamadag”?
Amen, lady!
Ik denk dat veel mama’s dat gewoon moeten leren loslaten en er zelf wat vaker op uit moeten trekken. We wentelen ons zo in die mamarol en daarmee nemen we papa’s een stukje van het ouderschap af. Toen ik het er laatst over had met mijn man gaf hij zelf ook aan dat hij wel wat vaker een hele dag alleen zou willen zijn met onze dochter. Er is nog werk aan de winkel 🙂
Ik vind dat ook altijd zo raar klinken, zeg het zelf ook nooit zo. Maar niet omdat het mijn man nou zo makkelijk afgaat hoor. Mijn man vindt het een pittige klus namelijk, een dagje alleen voor onze vier kinderen zorgen..
Ik gruwel van het woord babysitten. Zeker als het gebruikt wordt voor eigen kinders.
Wij hebben een onregelmatig uurschema, onze agenda is een puzzel die er nooit hetzelfde uitziet, en soms komt er wel eens iemand babysitten. maar de momenten dat we zelf met onze kinderen bezigzijn, die vallen onder het noemer gezin, niet onder babysit.
Volledig akkoord met je post, mijn man zorgt evengoed mee voor onze kinderen en is geen babysit.
Volledig akkoord met je post, het zijn onze kinderen en mijn man kan er perfect voor zorgen.
Ik erger me ook enorm aan die woordkeuze en ik heb niet eens een man of kinderen 🙂
Wij spreken ook nooit over “babysitten” op eigen kinderen. Ik ben zelf de meeste tijd bij onze kindjes. Wanneer papa bij onze kindjes is omdat ik weg moet, gaat het hier NIET zo vlotjes als bij jullie (en wij hebben er maar 2). Voor hem is dat hier wel moeilijk, en een hele opgave en soms heel zwaar. Waar hij wel kan van genieten is om met elk kind afzonderlijk iets leuks te doen. Het gaat dus lang niet overal zo heel vlotjes 😉
Klopt wat je zegt. Een vader kan ook gewoon tijd doorbrengen met zijn kinderen, net zoals mama’s dat doen.
Je slaat de nagel op de kop!
Ik ben heel vaak weg en mijn vriend ook, maar ik kan er niet tegen als iemand zegt “de papa kan er ook eens voor zorgen hé”. Natuurlijk kan hij dat, minstens even goed als mij! 🙂
Wij verdelen de taken en de zorg evenredig (we hebben ook maar eentje hé) en ik begrijp niet waarom dat voor veel koppels zo abnormaal lijkt.
Jouw man ziet er trouwens een superlieve papa uit voor die 4!!
Ik ben veel aan het werk als iedereen thuis is, dan zijn de kinderen ook gewoon bij hem. Ik haat het ook als iemand zegt “de papa kan ook eens zorgen he” alsof dat nooit gebeurt. Of “ik zit met de thuiswacht” over je eigen kindjes.
Zo is het maar net. Altijd al vreemd gevonden!
Mijn man zou wel niet willen thuisblijfpapa zijn.
Mijn ventje die is ook gewoon de papa van de kids hoor…
Maar denk dat de meeste dit wel hebben. Ok soms wordt er gevraagd om dit of dat te gaan doen zodat mama thuis andere dingen kan doen zonder kinderen en de papa’s meer bezig zijn met hun maar diep in het hart vinden ze het allemaal wel super leuk om met hun kroost weg te zijn