Sensory bin

Nog een paar dagen en de kerstvakantie staat weer voor de deur. Hoera hoezee, gezelligheid, spelletjes spelen, knutselen en pannenkoeken met chocolademelk! Tussen al die gezelligheid door moet er echter vaak ook nog een kerstmenu op tafel getoverd worden. Dat is niet altijd even handig met een graag-meehelpende-kroost. Hoe wij dat oplossen?

Met een sensory bin.

Wat? Ja, ik weet het, sensory bin is de Engelse term, maar ik vind er geen passende Nederlandse vertaling voor.

Heel simpel gezegd is een sensory bin een bak waarin je een bepaalde materie doet waarmee je kind kan spelen. Op die manier raakt je kind vertrouwt met verschillende structuren en vormen. Je kunt vrij spel stimuleren of er zelf opdrachtjes mee verzinnen.

sensorybinelizabeth sensorybinwillemfrederick

Enkele tips: 

Waar vul je die bak mee op?

Alles is geschikt. Denk maar aan rijst, gedroogde bonen, wattenbolletjes, water, zand, kiezelsteentjes, confetti, scheerschuim… Het gaat er om wat voor beleving je wilt creëren.

Wat kun je nu precies doen?

* Vrij spelen. Meestal vul ik een paar bakken met gedroogde bonen en linzen. De kinderen kiezen dan plastic potjes en autootjes uit en verzinnen zelf een verhaal. Klinkt heel makkelijk en dat is het ook. Met een graafmachine boontjes opscheppen en in een kommetje doen. Kommetje leeggieten en van voor af aan beginnen. Je zou er van versteld staan hoe fascinerend jonge kinderen dit vinden.

* Voelen. Verstop in je basismaterie (vb. zand) een aantal kleine voorwerpen zoals bijvoorbeeld een dobbelsteen, een elastiekje en een muntstuk. Laat je kinderen geblinddoekt in de bak graaien en proberen de voorwerpen te raden.

* Tellen. Vul een bak op met makkelijk telbare materie. Denk aan wattenbolletjes, knikkers of steentjes. Zet kommetjes klaar met daar op de cijfers van 1 tot 10 en laat de kinderen ze correct opvullen.

* Tellen voor gevorderden. Verstop in de materie getalmagneetjes. Laat je kind een reeks van 1 tot 10 vervolledigen of het gevonden magneetje koppelen aan het correcte aantal boontjes, wattenbolletjes,…

Je ziet, alles kan en niets moet. Het is voor ons al vaak de uitkomst geweest wanneer ik moet koken en ze niet kunnen helpen. Het is echter ook al vaak een gezamenlijke activiteit geweest. Je kunt er zo veel kanten mee op dat het telkens weer vernieuwend en verrassend is.

Ik moet wel zeggen dat Kind 1 en 2 (5 en 4 jaar) ondertussen nog maar weinig interesse tonen voor de sensory bin. Enkel het tellen boeit ze nog, maar dat kunnen ze ook gewoon met blokjes en een blad papier bijvoorbeeld.  Kind 3 en 4 (bijna 3 jaar), kunnen er echter nog ruim een uur zoet mee zijn.

Halen jullie al eens een sensory bin boven? Welke materialen gebruiken jullie? Hebben jullie tips voor leuke spelletjes hier aan gekoppeld? Laat het me weten!

 

Related Posts

3 Comments

  1. met een bijna-rond-kruipende baby zal ik me best niet echt wagen aan kleine stukjes. Maar we gebruiken zo’n dingen wel op het werk in het expressief en receptief atelier.

  2. Maar wat ik mij afvraag he… mijn peuter van bijna twee zou alles gewoon op willen eten! Hoe pak je dat dan aan??
    Ik zie haar guitige blik al voor mij haha… ze vindt het volgens mij ook geweldig om alles gewoon UIT die doos te halen. Ik durf niet ?

    1. Hey Evelien, als je denkt dat je dochter alles opeet, dan kun je misschien wel gaan voor wattenbolletjes, of een bak met pingpongballetjes vullen. En inderdaad, onze vloer ligt (ook nu ze wat ouder zijn) volledig bezaaid met vanalles, maar dat heb ik er graag voor over. Stofveger en blik en alles is weg he 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: