“Schat, ik heb zin…” “In chocolade? Om te slapen?” “Nee, in jou.” “Oh.”

Sex, met 4 kleine kinderen in huis. Dat het niet altijd even evident is.

De Wederhelft en ik, wij zijn compatibel. Ook tussen de lakens. Natuurlijk. Het zou af en toe wat vaker, origineler of spontaner mogen, maar al bij al behoren we nog tot de koppels die het landelijk gemiddelde in stand houden. Voor zover dat dat iets uitmaakt trouwens.

Sex met vier kleine kinderen in huis, het is niet te vergelijken met toen we nog jong(er) en kinderloos waren. Een vluggertje in de badkamer? Leuk, tot een kind binnenloopt met de mededeling dat hij moet plassen. Daar sta je dan, buiten adem en snel een tandenborstel vastpakkend om jezelf een houding te geven. Stiekem overdag naar de slaapkamer verdwijnen dan maar? Kan perfect, tot je een verdieping lager hoort dat de oorlog uitgebroken is omdat twee kinderen dezelfde pop willen.

Terwijl de kinderen wakker zijn, is het dus niet echt voor de hand liggend. ’s Avonds dan maar. Na een hele dag rondrennen, plof je rond een uur of negen eindelijk in de zetel. Door de babyfoon hoor je dat iedereen boven in diepe rust is en als je niet te kritisch kijkt, is het huis netjes opgeruimd. Je bent beiden behoorlijk moe, dus vergeet dat voorspel, meteen over tot actie. De spanning stijgt, kleren liggen al snel op de grond en net op het moment suprême…ga je met je blote billen op een stuk afgesabbelde Betterfood liggen. Ik kan je verzekeren, je weet niet wat je overkomt. Slappe lach gegarandeerd, maar de erotische spanning is volledig verdwenen. Je kunt het woord betterfood desgewenst ook vervangen door “Lego” of “wenende pop”.

In bed dan maar. Hopen dat de ander niet al in slaap gevallen is in die 2 minuten dat hij of zij eerder in bed ligt. Onderbroken nachten, weet je wel. Passioneel beginnen kussen, pyjama’s uittrekken en dan per ongeluk op de klok kijken. Vaststellen dat je over 2u al een volgende voeding moet geven en dat als je nog wat wilt slapen, dat dan toch wel nu meteen moet gaan doen. En echt, in tijden van schaarste, dan is een uurtje slaap belangrijker dan een goede pot sex. Weinig passioneel, wel de realiteit.

Maar nu, goed een jaar na de laatste nachtvoedingen, ruilen we een paar uurtjes slaap weer graag in voor ander lichamelijk vertier. En ja, het blijft hopen dat er geen kind met nachtmerries, een volle blaas of koude voeten de kamer binnenloopt om acuut geholpen en getroost te worden. “He, mama, waarom heb jij geen pyjama aan?”  En de nachten dat een van de vier kinderen besluit het eigen bed in te ruilen voor ons bed, dan moeten we wat creatiever zijn.

Om maar te zeggen, kersverse ouders, het komt allemaal goed, zelfs al heb je in het begin het gevoel van niet! 🙂