Geïnspireerd door Romina haar “kersverse-moeder-hé-het-is-oké”, waag ik me graag aan een versie, specifiek over ons Kind 3 en 4, een onvervalste kleutertweeling.
Hé, het is oké om…
* heel veel in het dubbel te kopen, omdat je weet dat het anders toch ruzie zal zijn.
* te hopen dat ze dezelfde activiteit leuk vinden, omdat je jezelf nu eenmaal niet kunt blijven opsplitsen.
* blij te zijn als er een van de twee langer slaapt dan de andere, om ook eens exclusieve tijd met een van beiden te hebben.
* te zorgen dat ze passende outfits aanhebben als er foto’s genomen zullen worden. Ok, zo passend mogelijk, ik ben er geen held in.
* een van de twee voor de tv te zetten om zo met de andere iets te kunnen ondernemen.
* het überschattig te vinden als ze, onder het motto “samen sterk”, denken heel de wereld aan te kunnen.
* met je mond vol tanden te staan als ze volledige conversaties met elkaar houden en plannen smeden waar je geen fluit van begrepen hebt.
* na bijna drie jaar, nog steeds een mix van irritatie, amusement en wanhoop te voelen als er voor de miljoenste keer gezegd wordt: “Daar zit ook niet veel leeftijdsverschil tussen zeker?” Nee. 28 minuten. Het is een tweeling.
* af en toe heel moe te worden van alles in het dubbel te doen. (2x tegelijk zindelijkheidstraining, 2x tegelijk ‘zelluf doen’)
* te hopen dat je tweelingkorting krijgt bij uitstapjes. Dát zou nogal eens een uitvinding zijn.
* af en toe te doen alsof je iets niet gezien hebt. Terwijl je iets uitlegt aan de ene, is de ander immers vaak al iets anders aan het bedenken.
* blij te zijn dat ze samen in de klas zitten en zo een pak zelfzekerder zijn dan grote broer en zus destijds.
* nog steeds te twijfelen om ze al dan niet op te splitsen op school. We hebben nog anderhalf schooljaar voor we moeten beslissen.
* opgelucht te zijn dat ze in elkaar steeds meer een bondgenoot in plaats van een concurrent beginnen te zien.
* ze nog niet met de loopfiets naar school te laten gaan omdat je er geen twee (en eigenlijk vier) tegelijk in de gaten kunt houden langs een drukke weg.
* om nog steeds vol verwondering te staan kijken naar die twee en nog steeds niet te snappen dat die tegelijk in mijn buik gezeten hebben <3
zo herkenbaar. Mijn tweelingpeuters zijn sinds het begin van deze maand ook officieel kleuters. Ik ben zo ongelofelijk fier op hen… Alles in het dubbel doen is inderdaad heel vervelend. Gelukkig wordt het beter naarmate ze ouder worden… Ze hebben elkaar nooit echt als concurrenten gezien, mijn zoontje is te lief voor zijn tweelingzusje, en geeft haar alles om te vermijden dat zij een driftbui zou krijgen (wel een werkpuntje, en misschien een reden om ze later op de lagere school te splitsen, maar daar mag ik nu nog niet aan denken). Sterk wat jij doet, met je vier kindjes!
Volop genieten een tweeling. Dubbel het werk, maar triple het plezier
Leuk om te lezen en toffe foto. ?
Mooi omschreven en heel leuke foto.
Mijn man zijn neven zijn een 2-ling (beide jongens) en hebben in de lagere school bij elkaar op school gezeten maar niet elk jaar in dezelfde klas. Uiteindelijk hebben ze nu een paar gedeelde vrienden maar ook veel vrienden die maar 1 van de 2 echt goed kennen.
Als ik een 2-ling zou hebben zou ik vooral aan de school zelf vragen of ze die zouden splitsen of niet. Meestal weten ze zelf het wel wat het beste is voor die kapoenen. Maar je mag niet vergeten dat jongens met jongens zullen optrekken en meisjes met meisjes meer…dus vrienden maken zullen ze zeker doen.