3 jaar geleden, op 12 februari 2013, werden we ouders van onze Kinderen 3 en 4. Onze tweeling die er voor zorgde dat we ouders van 4 kinderen zijn, iets wat we gevoelsmatig sowieso wilden, maar rationeel misschien niet gedurfd zouden hebben.

De zwangerschap was genieten maar immens zwaar en toch ook een pak spannender dan de eerste twee zwangerschappen. Toen om iets voor 4 ’s morgens de weeën begonnen, waren we eigenlijk simpelweg opgelucht.

Een impressie van de eerste 24u volgend op dit moment.

De afgelopen drie jaar zijn voorbij gevlogen. We hebben afgezien, gewerkt, overleefd en zijn in een klap 10 jaar ouder geworden. Maar boven alles hebben we genoten, onze grenzen ontelbare keren verlegd, hebben we liefgehad en werden we geliefd. We hebben duizenden luiers verschoond en ontelbaar veel nachtelijke flesjes gegeven.

Nu zijn we drie jaar verder en is er van die kleine baby’tjes niets meer over. Er rennen twee vinnige kleuters door het huis. Uitbundig, luidruchtig, lief en ondeugend en heel erg “samen sterk”.

Lieve Willem-Frederick en Elizabeth, jullie hebben ons meegenomen in de wondere wereld van de tweelingen. Niet eerder voelden we zoveel concurrentie tussen broer en zus. Tegelijk maakten we ook kennis met het andere uiterste: het wij-spannen-samen-tegen-de-rest-van-de-wereld-front. Jullie zijn zo gelijkend en toch ook zo verschillend.  Jullie zijn ons Kind 3 en 4, de kindjes die ons gezin compleet maakten!