Wintersport. Bergen, sneeuw, verse croissants ’s morgens, bier en gezelschapsspelletjes ’s avonds. Raclette, warme chocomelk. Adembenemende panorama’s, mooie zonsopgangen en nog mooiere zonsondergangen. En oh ja, je kunt nog snowboarden of skiën ook.
1 week per jaar gaan we naar Frankrijk, op wintersport. Het is te zeggen, de Wederhelft sport, ik ga voor de winter. Skiën is niet aan mij besteed. Na een eerste ervaring die op zijn zachtst gezegd niet zo’n succes was (lees: hyperventilatie, hoogtevrees en absoluut geen conditie), heb ik mijn ski-ambities opgeborgen. Toch kijk ik al maanden op voorhand reikhalzend uit naar die ene week. Ik ben zo een van die zotten die in juli al boekt voor de skivakantie van het jaar daarop.
Toen we nog kinderloos waren, ging De Wederhelft skiën en ging ik van zonnig terras naar zonnig terras en verslond een paar boeken onder het genot van warme chocomelk/bier* (*schrappen in functie van het tijdstip op de dag).
Toen Kind1 6 maand oud was ging hij voor het eerst mee en toen Kind 3 en 4 11 maand oud waren gingen we voor het eerst met z’n zessen. Mensen verklaarden ons voor gek. Met 4 zo’n kleine kinderen naar de sneeuw? Waarom zou je jezelf dat aandoen?
Wel, omdat het zo heel hard genieten is. Ok, het is op een andere manier op vakantie gaan dan zonder kinderen. En ja, het is hard werken, zo vier peuters en kleuters in de sneeuw. Maar echt, zo hard genieten. Ik val in herhaling zeker?
Een skivakantie daar kijk je naar uit, net als naar iedere vakantie. Je bent weken op voorhand bezig met de voorbereidingen, de voorpret, het bij elkaar zoeken van de nodige spullen en noem maar op. Voor jonge kinderen is het moeilijk te bevatten hoe lang het nog duurt voor ze eindelijk op vakantie gaan en dat kan voor een heel lange spanningsboog zorgen.
De oplossing? Een aftelkalender.
Hoe maak je het?
Neem een lint of touw en hang er gekleurde kaartjes aan, 1 voor ieder nachtje dat ze nog moeten slapen vooraleer de vakantie begint. Kleef er foto’s op van sneeuw- en andere winterse taferelen en wissel ze af met Franse woordjes. Iedere ochtend mag er een kaartje van het lint afgeknipt worden.
Heb je meerdere kinderen? Neem dan 1 kleur per kind, dan weten ze wanneer het hun beurt is om een stukje af te knippen. Kwestie van ruzie te vermijden. Het leuke is dat je zo iedere morgen bij het ontbijt of net voor het slapengaan een momentje over de vakantie kunt praten.
We zijn dus aan het aftellen. Het huisje is geboekt, de tussenstops voor de reis ook. De volgende drie weken vertel ik je meer over de ideale uitrusting voor je kinderen, geef ik tips om de lange autorit op een ontspannen manier te beleven en tenslotte krijg je nog onze lijst van favoriete activiteiten die je ter plaatse kunt doen als je eens niet op de latten wilt staan.
Wat een goed idee, van die verschillende kleuren op de aftelkalender! Jullie zien er heel blij uit op de de foto’s, (alvast?) veel plezier!
Oh ik kijk er ook zo naar uit! Maar nu nog een jaar zonder kinderen. De rust, het uitslapen, de berglucht en vooral het snowboarden. Ik wil ook mijn kinderen graag besmetten met het wintersportvirus, maar de luxe van met z’n tweetjes gaan vind ik ook zo heerlijk haha!
Zo herkenbaar, die eerste paragraaf! Bij ons ligt de skireis ook al vast van in de zomer, van ervoor zelfs 🙂
Emil ging voor het eerst mee toen hij 1 jaar was, nog een gelijkenis dus 🙂
Het enige verschil is dat ik wél ski. Mijn schoonouders, schoonbroer en -zus gaan mee (die laatste skiet helemaal niet en mijn schoonouders doen het zeer rustig aan). Dus wij kunnen rekenen op veel babysits voor Emil, die nog niet skiet (wellicht in 2017 voor het eerst naar de skischool).
Zelf blijf ik ook minstens 2 dagen bij hem, er zijn zoveel andere dingen die je kunt doen behalve skiën: sleeën, wandelen, zwemmen, naar de speeltuin, gezellig binnen spelen,… Gewoon pure quality time!
’s Middags wordt er bij ons altijd afgesproken om te lunchen in de skihut op de piste. We zitten daar dan vaak 2 uur, als ’t mooi weer is zelfs langer 😉 Dat is aan de eitjeslift, en de persoon die die dag voor Emil zorgt komt dan met hem naar boven. Voor zo’n kleintje is dat de max hé 🙂
Ik tel met je mee af! X