Wij fietsen elke dag naar school. Het is te zeggen, de kinderen zaten in de bakfiets en ik fietste. Ideaal. Veilig, snel en de kinderen zaten warm en droog.
Vorig jaar begon Kind 1 al zelf naar school te fietsen. Eerst met de loopfiets, dan met zijwieltjes en uiteindelijk zonder. Ook dat ging perfect. 1 kind om in de gaten te houden, de andere drie in de bakfiets.
Begin dit schooljaar wou ook Kind 2 zelf fietsen. We kochten ook voor haar een helm en zij fietste mee, op haar fietsje met zijwieltjes. Al bij al viel alles nog goed in de gaten te houden.
Nu zijn we weer een paar maanden verder. Na goed oefenen in de paasvakantie, wilden onze jongste twee spruiten ook zelluf fietsen . Dus nu vertrekken we ’s morgens met twee kinderen die zelf fietsen en twee kinderen met een loopfiets.
Ik schreef al eens eerder dat we aan een doorgaande weg wonen. Dat betekent dat het hier best wel druk is, zo in de ochtendspits. Gelukkig is er een fietspad, maar toch. Er is wel degelijk sprake van een behoorlijk stressmoment bij ondergetekende. 10 jaar ouder op 800meter eigenlijk een beetje.
De afgelopen dagen kregen we reacties van: “Zot, waar zijn jullie mee bezig?” tot “Chic, zo gezellig.” en “Coooooooooool”.
Het is voor ons een beetje een mix van alle bovenstaande reacties.
Waarom we het dan toch doen?
1/ Ze moeten het ooit eens leren. Fietsen op een afgesloten pleintje is allemaal goed en wel, maar dat is nog iets heel anders dan je echt in het verkeer begeven.
2/ Ze zullen steeds met z’n vieren blijven, dus zelfs al stellen we het uit, dan nog zal het in het begin altijd even stressen zijn.
3/ Ik heb vertrouwen in onze kinderen. De oudste twee kunnen goed fietsen én luisteren perfect. De jongste twee gaan als een speer met die loopfietsjes, ze zijn alleen nog wat ongecontroleerd. Ik focus me dan ook vooral op hen als we van en naar school fietsen.
4/ Het geeft hen echt een trots en blij gevoel. Ze voelen zich “groot” en flink en we prijzen ze ook de hemel in als ze een goede rit achter de rug hebben. Een echte boost voor hun zelfvertrouwen!
5/ Tenslotte is het niet verkeerd dat ze voor en na een schooldag beweging hebben. Nu zijn ze in de kleuterklas wel vaak actief bezig, maar toch kan dat extra beetje geen kwaad.
Tenslotte 6 tips om veilig van en naar school te fietsen:
1/ Oefen de route op een rustig moment. Wij fietsten een aantal keer naar school op zondagmiddag. Op dat moment gaven we ook aan waar ze altijd moesten wachten, waar ze op moesten letten,…
2/ Laat ze een helm dragen. (En een fluo hesje op de donkerdere dagen)
3/ Maak duidelijke afspraken. Spreek op voorhand af tot waar ze alleen mogen fietsen, wat ze moeten doen als ze toch zouden vallen,…
4/ Probeer zelf de boekentassen/rugzakken/sportzakken mee te nemen, dan hoeven ze die ballast al niet zelf mee te zeulen.
5/ Heb geduld. Onze twee loopfietsende kinderen gaan dan wel snel, maar zijn ook nog vaak afgeleid door wat er rondom hen gebeurt. Vertrek dan ook ruim op tijd, zodat je ze niet moet opjagen.
6/ Blijf vooral zelf kalm en heb vertrouwen in je kind. Zelf zenuwachtig en kwaad worden omdat ze een bocht te enthousiast genomen hebben, helpt niets. Maar goed, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb ook al een paar keer heel de straat door gegild omdat Kind 3 het leuk vond om midden op straat te fietsen omdat daar de deksels van de rioolputjes zo’n leuk geluid maken.
Fietsen jullie met de kinderen naar school? Hebben jullie nog tips om alles vlot en toch veilig te laten verlopen of is het voor jullie ook nog iedere keer een oefening in loslaten?
amaai chapeau met vier kinderen op de fiets!
Ik ben een mama van al een ‘iets’ groter meisje (14) en jongen (12), maar toch herken ik heel veel in jouw verhaal. Ik bracht onze kinderen vroeger ook heel vaak met hun fietsje naar school (om dan snel zelf terug naar huis te fietsen en met de auto te gaan werken 🙂 ) en op die manier leerden ze al op jonge leeftijd omgaan met het drukke verkeer. Ondertussen zitten ze beiden in het middelbaar en fietsen ze iedere dag naar school. Ik merk dat ze dat zeer goed doen en volgens mij heeft dat vooral te maken met het feit dat ze dat op jonge leeftijd geleerd hebben. Dus: doe vooral verder zoals je bezig bent en trek je niet teveel aan van de reacties van mensen die denken dat ze het beter weten! Lieve groet, Els
Hey Els, leuk de ervaringen te horen van iemand die ‘mijn’ fase al doorgemaakt heeft! Het geeft me de moed om te blijven doorzetten 🙂
Ik vind het vooral leuk dat je dat doet met hen! Ik heb echt geen seconde gedacht van “zot, wat doet die nu met die kleine mannen?”. Het is inderdaad waar dat je gewoon je kinderen moet vertrouwen. Als je constant hun handje vasthoudt en op je ongemak bent, tjah dan gaat er nooit iets lukken hé 😉
Moest ik kunnen, ik bracht Emil ook met de fiets naar school. Helaas is dat niet mogelijk met mijn werkritme, maar ik hoop het ooit ook te kunnen doen want zoals vaak bij het zien van jouw foto’s ben ik hier een beetje jaloers op 🙂
In de winter gaan we altijd te voet, maar nu met het betere weer kiest Giel tussen de fiets of te voet. Eigenlijk gaat dat wel goed, hij luistert goed tot waar hij mag gaan… hij is ook wel gemakkelijk afgeleid en kijkt dus soms meer opzij dan naar waar hij rijdt, maar goed, dat is oefenen he… behalve het verkeer aan school dat vooral kijkt naar een parkeerplaats (al dan niet reglementair) en veel minder naar fietsende en wandelende kinderen hebben we vooral last van een weg die opzij afhelt zodat heel erg aan de kant van de weg fietsen niet gaat omdat je dan omkantelt (met zijwieltjes).
Ik probeer vooral goed vroeg te vertrekken, zowel om niet te moeten jagen als om de hectische drukte van aankomende en vertrekkende auto’s aan school te vermijden.
Knap van jullie. Hier gaan de meisjes (meestal met hun papa) te voet van en naar school en ik vind het heel fijn dat we dat kunnen doen.