Het is al weer een tijdje geleden, maar man toch, die kinderen van ons praten wat af. Vanaf het ogenblik dat ze hun ogen openen ’s morgens (en dat is nogal vroeg in ons geval) tot ze naar bed gaan. Nog steeds zitten er uitspraken bij die ons verbaasd doen opkijken en doen lachen. 

* Ongeveer een maand geleden overleed ons wit konijn, ons Sneeuwwitje. Kind 3 was hier behoorlijk van geschrokken en Grote Broer besloot om samen met hem een tekening te maken voor Sneeuwwitje. Smelt je al een beetje weg?  Ze zitten samen aan tafel en Kind 1 begint uit te leggen dat het helemaal niet zo erg is dat Sneeuwwitje dood is. “Ik zal eens uitleggen wat er nu gebeurt”, zei hij, terwijl hij zijn arm om zijn broer heen legde. “Sneeuwwitje gaat op vakantie.”  Ik werd ondertussen al een beetje emotioneel bij het idee dat mijn bijna 6-jarige zo spiritueel met de dood omging. Toen Kind 3 hem vroeg waar Sneeuwwitje dan op vakantie ging, antwoordde hij doodleuk: “Ah, naar het containerpark!”  Bam! Niets spiritueels, gewoon een kind van zijn moeder. Het deed me trouwens denken aan die keer dat de poes van een vriendinnetje doodging.

* Op school had het beste vriendje van onze zoon gezegd dat ze geen vrienden meer konden zijn. Niets ergs, gewoon een kleine strubbeling die hoort bij de leeftijd. Ik had gezegd dat dat de dag erna wel weer zou opgelost zijn en dat bleek ook zo te zijn. Kind 1 kwam thuis en vertelde: “Mijn vriendje had gezegd dat dat gisteren om te lachen was. Maar amai, als dat zijn fopjes zijn, dan zal hij nog heel veel moeten oefenen hoor!”

* Kind 4 terwijl ze zichzelf in de spiegel bekeek: “Tweelingen zijn vetcool he mama!”

* De mama van het vriendinnetje van Kind 2 was op school komen zingen. Ze zingt in een band, maar dat is niet haar job zeg maar. ’s Avonds kreeg ik in geuren en kleuren een verslag. Het verhaal eindigde met:  “De mama van K. is zangeres, ze had alleen niet zo’n hoedje mee waar we dan een centje moesten in gooien.”

* “Jij bent een kakadrol!” “Jongen, dat is niet netjes, ik vind het niet fijn dat je dat zegt.”  Kind 3: “Okeeeeee mama, een mooi kakadrolletje dan”  Ja. We zitten in die fase. Nog steeds.

* “Oh mama, ik zou nog zoveel willen slapen in mijn grote bed!” “Ga dan terug naar bed, het is pas kwart voor zes!” “Nee, want dan ben ik vanavond niet moe te krijgen mama.” Kind 2, altijd vooruit aan het denken. Of zo.

* “Dit weekend heb ik echt geen momentje voor mezelf. Zaterdag een feestje, zondag naar de tekenacademie gaan kijken, dan barbecue, dan weer een feestje. Goh en dan is het al bijna weer maandag. Zo kan ik nooit iets voor mezelf doen.” Niet normaal hoe weinig me-time een bijna 6-jarige heeft.

* “Jongens, de Rode Duivels hebben gisteren gevoetbald, maar ze hebben verloren.” “Oei, maar PSV is toch nog steeds kampioen nu he?”   Er is hier sprake van een lichte Nederlandse indoctrinatie vrees ik.

Delen jullie de leukste uitspraken van jullie kinderen? Of deden jullie zelf een (ongewild) grappige uitspraak de afgelopen tijd?

Meer uitspraken van onze kinderen vind je *hier*.