Hé lekker ding,

Wat ben je al groot! Als je nu tegen me aan kruipt in bed, dan moet ik niet meer bang zijn om je te verpletteren. Nee, dan zitten we verstrengeld in een groot kluwen van armen en benen die allemaal een plekje moeten krijgen. Je doet het niet meer zo vaak trouwens, zo ’s nachts tussen ons komen liggen en stiekem was ik erg blij dat je het net deze nacht, precies rond het tijdstip dat je geboren werd, wel kwam doen. Zo’n hoopje kind in bed, ik geniet er zo hard van.

Afgelopen jaar was het jaar van de ommekeer. Je verlegenheid nam af en je bloeide open, zowel thuis als op school. Je laat je omringen door leuke vriendjes. Ondanks dat je geen haantje de voorste bent, kun je toch goed je mannetje staan. Je weet perfect wat je wilt en durft daar ook voor uit te komen. Steeds vaker horen we je uitbundig praten en lachen met andere kinderen, ook al zijn het kinderen die je niet zo heel vaak ziet.

Clics en kleurpotloden, meer heb je eigenlijk niet nodig, je fantasie doet al de rest. Buiten hou je vooral van kampen bouwen. Je grootste frustratie is dat we geen grote boom in de tuin staan hebben waar je in kunt klimmen. Die staat er wel, alleen is hij nog niet groot en sterk genoeg. 

Over frustraties gesproken, ook die zijn nagenoeg helemaal weg. De kwade buien of heel emotionele reacties van vorig jaar maakten plaats voor hele uiteenzettingen waarom iets wel of net niet zou moeten gebeuren. Je kunt het goed uitleggen en bent altijd overtuigd van je gelijk. Dat heb je van allebei je ouders. Sommigen noemen het eigenwijs, wij noemen het liever een “sterke eigen mening”.   😉  Het is fijn om met je te kunnen discussiëren en overleggen, al kost het soms wel wat moeite, door ons beider koppigheid.

Vorige week besloot je plots dat je een bureau op je kamer nodig had, in september ga je immers naar het eerste leerjaar en dan moet je studeren. Apetrots zit je nu aan papa’s oude bureau, je potloodjes en papieren liggen al klaar. Je kijkt erg uit naar dat eerste leerjaar met een mix van verlangen en spanning.

Roeland, vandaag gaat papa met jou iets lekkers halen in de winkel, zodat we toch een klein beetje kunnen vieren. Je grotemensenfeest vieren we over een paar weken. Dan halen we een grote taart, zonder slagroom, want daar hou je niet van. En dan mag je van de ooms en tantes zelf een cadeautje uitzoeken in de winkel, want je hebt minstens evenveel plezier in het uitzoeken van het cadeautje dan van het er mee spelen zelf.

6 jaar. Een hele kerel. En toch ook nog een beetje mijn klein ventje.  6 jaar geleden maakte jij van mij voor het eerst een mama. Dankjewel daarvoor <3.

Dikke knuffel en een zoentje

Hou van jou

Je mama