K3. Tot vorig jaar dacht ik dat dit fenomeen aan ons gezin voorbij zou gaan. De Wederhelft en ikzelf zaten met z’n tweetjes aan het scherm gekluisterd tijdens de zoektocht naar de nieuwe K3 en konden ’10 000 luchtballonnen’ al na een paar afleveringen volledig mee kwelen. Ja kwelen is het woord, er is geen groot zangtalent aan ons verloren gegaan.  Onze kinderen daarentegen, die zaten nog volledig in de Plop-fase.

Dit jaar kwam daar echter verandering in.

Onze oudste dochter ontdekte de nieuwe K3, vooral onder invloed van klasgenootjes, en werd nieuwsgierig. Toen ook bleek dat ’s middags in de refter op school af en toe een paar liedjes gespeeld werden, was ze helemaal verkocht. We diepten een cd’tje op dat we vorig jaar cadeau gekregen hadden bij ons bezoek aan Jules Destrooper en ze bleek het woord voor woord mee te kunnen zingen. Lokolokola oyaoyalélé .

De nieuwe K3-tjes werden hier grondig gescreend. De oudste dochter houdt van Marthe, want die heeft ook bruin haar. De jongste daarentegen gaat voor Klaasje, net omdat die blonde haren heeft, zoals als Mega Mindy. En de jongens? Die praten er niet over, want ze vinden het flauw, maar stiekem zingen ze ook alles mee.

In ieder geval is het dan ook geen verrassing dat de meisjes heel wat K3-spulletjes op hun sinterklaaslijstjes hadden. De nieuwe cd, een verkleedjurk, een dansmat, een microfoon en zo ongeveer alles wat er verder nog aan merchandising te vinden is. Omdat de Sint zijn portemonnee niet oneindig diep is en we niet helemaal in een K3-fanclub willen wonen, kozen we er de in onze ogen leukste items uit.

We gingen namelijk voor de nieuwe cd – altijd leuk in de auto – , de microfoontjes – met 3 liedjesfragmenten – en de cd-speler – hoera onze eigen radio terug – .

Die microfoontjes, die zijn een schot in de roos. Die dingen maken een herrie, je houdt het niet voor mogelijk, maar wat hebben de meisjes er al plezier mee gehad! Van ’s morgens heel vroeg – zie foto – tot ’s avonds sleuren ze die dingen mee. De fragmenten die voorgeprogrammeerd zijn, zingen ze ondertussen al foutloos mee en ze ontdekten ook al hoe ze zelf een stukje van ongeveer 30 seconden kunnen opnemen.  Dat de microfoon ondertussen ook nog allerlei discolichtjes produceert, is mooi meegenomen.

De nieuwe cd is leuk. Net als bij de eerste cd heb je een aantal nieuwe liedjes, maar ook weer een cd met de oude hits, maar dan nu ingezongen door de nieuwe K3-tjes. Meezingplezier gegarandeerd dus.

En zo’n nieuwe cd, die is natuurlijk nog beter als je die kunt beluisteren in een bijpassende radio. De radio is heel eenvoudig te bedienen, dus ideaal voor de kinderen. Het verbaast me trouwens nog steeds hoe snel kinderen met knopjes en schermpjes overweg kunnen. Nu gebruiken we de cd-speler gewoon met de stekker in het stopcontact, maar hij werkt ook op batterijen, ideaal als ze deze zomer achter in de tuin een show willen opvoeren. De klank is niet van topkwaliteit, maar meer dan goed genoeg voor de kindercd’s.

Om maar te zeggen,  K3 heeft ons huishouden helemaal veroverd en ik kan niet eens zeggen dat ik het erg vind eigenlijk. Ik begin stiekem zelfs al eens te dromen van een bezoekje aan een K3-show met heel ons gezin. Wat is jullie favoriete K3-nummer eigenlijk? Ik blijf vrolijk worden van De 3 biggetjes en Als het binnenregent, onze kinderen zetten unaniem Handjes draaien op 1.