Balpennen en notaboekjes, het lijkt wat voorbijgestreefd in deze digitale tijd, maar ik zou er niet zonder kunnen. Echt. Niets fijner dan allerlei chaotische gedachten, ambitieuze businessplannen en niet te vergeten de queeste naar dat ene gat in de markt bij te houden in een mooi notaboekje.
Mooie notaboekjes vinden, da’s geen probleem. Een keuze kunnen maken, dat dan weer wel, maar dat is een ander verhaal. Een goede balpen vinden, dat vind ik minder evident. Dé ideale balpen moet ‘zacht’ schrijven en mag niet al te veel wegen. Bovendien mag hij niet te vet schrijven. Ik ben namelijk linkshandig en wrijf dus met mijn hand over de pas geschreven tekst.
Ik ben niet echt een sucker voor merkjes, maar sommige merken roepen wat nostalgische herinneringen bij me op. Ik schreef al mijn kladteksten voor mijn thesis met een balpen die ik kreeg van Peugeot toen ik op het autosalon werkte. Mijn eerste contract ondertekende ik met een blauwe Bic, waardoor er ook meteen vlekken op waren. Oeps.
En dan is er nog Caran d’Ache. In een iets kinderlozer verleden, werkte ik als accountmanager voor een bedrijf dat bij dezelfde winkels leverde als Caran d’Ache. Het was geen concurrentie, we waren eerder complementair. Heel vaak stond ik dus ook naar hun presentaties in de winkel te kijken. Wat voor nieuwigheden hadden ze, hoe presenteerden zij hun eindejaarsartikelen? En bovenal vroeg ik me af of hun salesteam dan vergaderde in de Zwitserse bergen terwijl ik in de file stond naar Apeldoorn.
Caran d’Ache heeft verschillende lijnen, maar de meest iconische is de 849. Dit model werd in 1969 op de markt gebracht en sindsdien zijn er meer dan 15 miljoen van geproduceerd. Vijf-tien miljoen, hoe zot veel is dat! En daar heb ik er twee van, een voor mezelf en een voor jullie, maar dat lees je onderaan deze post.
In ieder geval, eens je er mee geschreven hebt, snap je heel goed waarom dit model zo populair is. Licht, leuk maar eenvoudig design, beschikbaar in heel veel verschillende kleuren en uitvoeringen en bovendien nog betaalbaar ook. De richtprijs schommelt naargelang de lijn en de kleur tussen de 25 en 55 euro ongeveer. Ik vind ze in ieder geval de max. De Wederhelft houdt er dan weer helemaal niet van, wegens te licht. Hij heeft het meer voor de modellen die zwaarder in de hand liggen. Een kwestie van persoonlijke voorkeur dus.
Wie mij een beetje kent weet dat ik niet ga kiezen voor een donkerblauw of grijs model. En wie mij een beetje kent, weet bovendien ook dat kiezen niet echt mijn sterk punt is. Ik heb hier dan ook twee volledige verschillende maar even mooie exemplaren liggen. De ene komt uit de Swiss Collection, compleet rood met Zwitserse vlaggetjes. Over the top? Absoluut. Maar geef toe, het doet je al een beetje wegdromen van die vakantie in de bergen, is het niet? De andere is de Limited Edition Brut Rosé. Een balpen met een wat chiquere uitstraling. Bling met stijl zeg maar.
Omdat de kerstperiode een tijd van delen en geven is, geef ik er eentje weg. De andere gaat bij mijn nieuwe notaboekje in mijn handtas.
Wat moet je doen om te winnen?
1. Laat me in een reactie weten of je voor de Swiss of de Brut Rosé gaat.
2. Deel een schrijfherinnering met ons. Schreef je ooit een manuscript voor een boek? Zette je onlangs bij de notaris een handtekening onder de koopakte van een huis? Of stop je iedere dag een zelfgeschreven kattebelletje in de brooddoos van je geliefde?
3. De wedstrijd loopt tot woensdag 28 december 20.00u. De winnaar wordt later die avond bekend gemaakt via de Facebookpagina.
Prachtige actie ! Mijn mooiste schrijfherinnering is de enveloppes schrijven voor het geboortekaartje van mijn zoontje! Binnenkort komt nummer twee er aan en ik hoop ze met zo een prachtig exemplaar te kunnen schrijven, veel beter dan die standaard geprinte etiketten toch? Graag de swiss versie
De Brut Rosé zou perfect matchen met mijn agenda voor 2017. Kan ik, na een collectief ontslag,in stijl mijn sollicitatie gesprekken noteren en hopelijk ook een nieuw contract tegen juli 2017!?
Ik deed deze kerst mee aan een kerstkaartenruil en schreef voor mijn twee “uitverkorenen” een kaartje met een persoonlijk bericht. Heerlijke nostalgie!!
ow, een collectief ontslag. Ik duim mee dat 2017 een droomjob voor je brengt! xxx
De Brut Roze is prachtig! Ik ben genetisch belast wat schrijven betreft 🙂 Mijn papa schreef ook zijn hele leven: verjaardagskaartjes, haiku’s, bedenkingen,een blog voor een kleinzoon, liedjes,… Zelf herinner ik mij nog mijn ‘gedichtjes’, aan het eind van het zesde leerjaar schreef ik ‘veranderen van school doe je in de zesde klas, weg van wie vroeger je liefje was’ dan heb je nog de wanhopige liefdesbrieven (o jawel) en de eindeloze pubermeisjesbrieven naar elkaar. Nu probeer ik wat quotes van de zoons bij te houden, maar eerlijkheidshalve lukt dat niet altijd. Voor Kerst lag er voor mij een notaboekje onder de kerstboom dus een pen erbij zou het helemaal af maken!
oh ja, ik stam ook nog uit de tijd dat je op school brieven gaf aan je beste vriendinnen en zo. Nu gaat dat waarschijnlijk heel vaak via Facebook of zo 🙂
Ik ga voor de rosé.
De meest indrukwekkende en mijn favoriete handtekening, is de handtekening die volgt na “ja, ik wil’. Op 9 december ben ik in het huwelijksbootje gestapt met de beste man ter wereld, mijn lief.
Gefeliciteerd met jullie huwelijk <3
Oh wauw, ik zou volledig voor de brut rosé gaan ?
Schrijven en papier dat is namelijk een verslaving. Niks speciaals & niks groots. Gewoon, elke dag! Niks digitale agenda, geen digitale boodschappenlijstjes maar gewoon papier, kladpapier, mooi papier en natuurlijk de juiste pen die inderdaad liefst niet te zwaar is en lekker zacht schrijft ?
Mijn lief kreeg sinds we samen zijn (oktober 2015) elke dag een briefje in zijn brooddoos. Een tijdje geleden was ik er mee gestopt omdat ik dacht dat hij ze niet meer zo graag las. Na twee dagen was hij zo teleurgesteld dat ik er meteen weer mee begonnen ben! Heerlijk om te weten dat hij nog steeds elke dag uitkijkt naar zijn briefje… De Brut Rosé zie ik wel zitten om voortaan zijn briefjes mee te schrijven! Liefs xxx
Maar zo’n ongelofelijk lief idee, die briefjes in de brooddoos!
Stiekem leest hij ze ’s morgens al om ze dan ’s middags nog eens te kunnen lezen haha. 😉
Oh, als bergenlover zie ik de Zwitserse wel zitten. Om altijd in vakantiestemming te zijn tijdens het werk. ☺️
De mooiste schrijfherinnering? Cliché. De liefdesbrieven naar mijn man. 18 jaar geleden deden we nog aan liefdesbrieven schrijven ?
Totally Swiss zie ik wel zitten.
Ik ben gek op schriftjes en op pennen. Bij elke gelegenheid, plannetje … noem maar op hoort een ander schriftje met bijhorende pen. Mijn nieuwste schrift is bedoeld voor ‘Simply Brilliant Stuff’ … Daar schrijf ik mijn family-planning voor 2017 in.
Wauw die Brut Rosé ziet er prachtig uit! Ik doe graag mee!
Ik herinner me vooral nog: mijn handtekening op mijn huwelijk (voor de wet): ik was ietsje enthousiast en begon dus al te schrijven naast die van mijn man, maar blijkbaar moest mijn handtekening ónder die van hem staan. Waarop de schepen van dienst (die ook een ex-lerares van mij was) ernaar verwees dat ik indertijd in haar klas ook al zo’n feministe was ?
De brut rosé is prachtig!
Toen ik een jaar of 10 was, schreef ik ooit op een klein briefje waarom ik mijn mama zo graag zie (voorkant) en waarom ik mijn papa zo geweldig vind (achterkant).
Ik heb dat briefje nog altijd en ik zal het altijd koesteren!
Ik zou gaan voor de rode variant. Beter vindbaar in mijn te grote en te volle schooletui.
Ondanks het digitale tijdperk gaat e voor mij niets boven handgeschreven agenda’s en notities. Ik heb van alledrie mijn kinderen en dagboek bijgehouden tijdens de kraamtijd en een goed stuk daarna. Niets helpt zo goed om de bevalling en plekje te geven als erover schrijven. Ik moet wel zeggen dat het dagboek bij nummer drie en stuk minder uitgebreid is. Zal wel iets te maken hebben met die andere twee die toch wel hun aandacht opeisten. De dagboeken zijn inmiddels voor de oudste twee veranderd in een verzameling van ludieke uitspraken zoals alleen kinderen die kunnen maken. Heerlijk, die onbezorgde kijk op de wereld. Zo worden de boekjes een mooie herinnering voor later, als ze misschien zelf ook kinderen krijgen.
Waaw!
Ik zag en las je artikel en begon meteen een reactie te typen!
Schrijven is men passie en deze pennen vind ik niet over de top, maar wel ontzettend mooi en kwalitatief.
Sinds mijn vroege jaren, lees 30 jaar terug … reizen we naar Zwitserland.
Een land naar men hart.
Vroeger zei ik altijd hier kom ik later wonen. In de bergen.
Het is er nog niet van gekomen, maar wie weet…
Een vrij duur land, maar een prachtig land vol producten met hoogstaande kwaliteit. En Voila … moet ik nog herhalen voor welke pen ik kies? ?
Wat schreef ik vooral op? Aangezien het typen nu de pen wat heeft verdrongen? Alles wat ik niet mag vergeten. En ja, dat is een hele boterham elke dag ?
Mijn voorkeur zou gaan naar de brut rosé.
De laatste maanden veel herinneringen aan notarissen…. de eerste keer voor aankoop van onze grond… daarna mochten we onze compromis ondertekenen en een van de dagen mogen we nogmaals gaan voor onze definitieve akte… spannend!
Nieuw hoofdstuk! ?