Sinds augustus werden bij ons de rollen omgedraaid. Ik werd een working mom en De Wederhelft werd een thuisblijfpapa. Benieuwd hoe het ons bevalt, zo na een aantal maanden?
Wel, het bevalt goed.
Toegegeven, ik heb het vaak wel eens moeilijk. Moeilijk om dingen uit handen te geven, moeilijk om dingen te missen. FOMO to the max. Gelukkig bestaat er zoiets als What’s App, dus met de regelmaat van de klok ontvang ik een foto van de kinderen die een of ander kamp aan het bouwen zijn of die alle vier met een schildersschort aan startklaar zitten voor een middag knutselplezier.
Mijn hart breekt wanneer ze ’s avonds met een heel zielig stemmetje zeggen dat ze me gemist hebben, maar tegelijk smelt ik weg bij zoveel knuffels. Knuffels ik minder kreeg toen ik echt altijd fysiek bij hen was.
Ik weet dat ze in goede handen zijn bij De Wederhelft. Hij doet de dingen op zijn manier, anders dan de mijne, maar met dezelfde insteek. De kinderen komen op de eerste plaats en ook hij stimuleert en prikkelt ze om steeds nieuwe dingen te proberen en te ontdekken.
Hij en ik, dat is een onverwoestbaar team. Het is zo fijn te weten dat we onze kinderen een stevige basis meegeven en dat ze het vanzelfsprekend vinden dat papa net zo goed thuis kan zijn als mama. Ze vinden het normaal dat mama af en toe lange dagen van huis weg is en kijken niet raar op als papa hun bedden opmaakt. Ze leren dat alles in elkaar verweven zit. Dat we in een gezin van zes allemaal ons steentje moeten bijdragen en dat ieder steentje net zo belangrijk is. Geld binnenbrengen is essentieel, daar moeten we niet om liegen, maar zorgen dat er een verse maaltijd op tafel staat en dat er vriendjes kunnen komen spelen, is minstens even belangrijk.
Na die eerste maanden is er ook niemand meer die lacherig doet over het feit dat we een thuisblijfpapa hebben. Ze zien dat het perfect kan, dat de kinderen gelukkig zijn en dat ons gezin goed draait.
Deze week staat De Wederhelft in de Libelle met een artikel over thuisblijfpapaschap, compleet met foto en al. Waw, wat een fotomodellen alle vijf! En als ik het artikel lees en de foto zie, dan maakt mijn hart een sprongetje van trots en blijdschap. Want echt, hoe vaak ik ook wel eens vloek op het werk, toch ben ik blij met de keuze die we maakten. En ik ben trots. Trots op mijn Wederhelft, trots op onze kinderen en trots op mezelf. Maar bovenal ben ik trots op “ons”, omdat we zo’n goed team zijn, zo met z’n zessen! <3
Jammer dat er vaak nog een negatief beeld bestaat over fulltime papa’s. Die titel van het artikel vind ik daarom ook wat jammer, want fulltime papa’s zijn kanjers! Wij verdelen het thuis een beetje, ik werk drie dagen per week dan is de papa thuis. Hij werkt in het weekend en soms in de avond, dan ben ik er. Ik vind het heel fijn op deze manier.
Awel, ik vind dat dus mega, dat jouw man dat doet! *High five* voor hem! 😀 En ik ben er zeker van dat er meer mannen zijn die dit eigenlijk wel zouden willen doen, hoor, maar het misschien niet altijd willen toegeven? Druk van de maatschappij enzo? Wat ik jammer vind… Ik, en ik denk met mij menig ander (vrouw)mens, vind het namelijk prachtig als een man die rol op zich wil nemen.
Ik ben ondertussen 6 jaar huisvrouw, maar hier gaan de rollen normaal gezien ook ooit nog omgedraaid worden. Zo hebben mijn partner en ik allebei het beste van alles kunnen hebben op het einde van de rit: ons volledig thuis kunnen geven en volledig op het werk. Elk op zijn beurt.
Allee zeg, mijn lief en.ik hebben die reportage gelezen, want ook hier zouden we graag de rollen omdraaien. Alhoewel omdraaien is niet het goeie woord, we werken nu beide fulltime. Maar kroezelpapa hier verzucht meermaals dat hij dat toch graag zou willen, zo huisman zijn. En verdraaid ik ben er zeker van dat hij dat fantastisch zou doen! Maar we moeten een huis afbetalen.. misschien ooit nog eens. Sterk van jullie!
Ik kan me inbeelden dat het niet makkelijk moet geweest zijn om de rollen om te draaien en dingen uit handen te geven, maar wel ongelooflijk knap dat jullie dit doen! Supermooie foto ook 🙂
Heel leuk om te lezen! Papa’s kunnen even goed thuis blijven en voor de kinderen zorgen. Het gaat erom wat het beste voor jullie, als gezin, werkt. En heel tof dat jullie in de Libelle staan 🙂
Groetjes
Zo cool! En knappe foto! Keitrots op julie, julie doen dat supergoed!
<3