Echt, ik zit nog na te genieten van de verrukte gezichtjes op 6 december en plots zijn we al half januari. Om maar te zeggen, de afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. Tijd voor een kleine update van wat ons bezig hield de afgelopen weken.

Nieuwjaarszingen:  Naar Gielse traditie gingen onze kinderen (en wij mee natuurlijk) op 31 december Nieuwjaarszingen. De kinderen gaan van deur tot deur aanbellen en een liedje zingen in ruil voor een snoepje of een centje. Een gezellige traditie die genoeg zoetigheid oplevert tot aan Pasen. Het opgehaalde geld houden we apart voor op skivakantie, waar ze dan, net zoals de vorige jaren, zelf iets mogen uitkiezen.

Nieuwjaarke Zoete, een varken heeft vier voeten, vier voeten en een staart, is dat dan geen centje waard?

De feestdagen: De feestdagen verliepen heel gemoedelijk. Kerstavond vierden we zoals altijd bij mijn ouders. Gezellig gourmetten en kadootjes uitpakken. De dag erna gaan uitwaaien aan zee. Meer moet dat niet zijn. Oudejaarsavond verliep net zo gezellig. Gourmetten met de kindjes en om 20u al vuurwerk afsteken. De vermoeidheid haalde bij mij de bovenhand en om 22u30 viel ik in de zetel in slaap. Spetterend was het dus niet bepaald, maar dat maakten we op 1 januari ruimschoots goed.

Mountainbike:  Kind 1 was uit zijn fiets gegroeid. Vrienden van ons verkochten hun kindermountainbike en na een testrondje was hij helemaal overtuigd. Afgelopen weekend ging hij met de Wederhelft fietsen en echt, glunderen dat ze allebei deden. Ze deden een tocht over de weg en een stukje in het bos en voelden zich de koning te rijk. Genieten met een grote G!

Werk: De maand december was er een van lange dagen weg van huis. Een maand met behoorlijk wat druk(te) op het werk. Voor het eerst in jaren hadden we niet allebei verlof tussen de feestdagen en dat viel zwaar. Ja, ik weet dat er oneindig veel mensen werken tussen en op de feestdagen. Neemt niet weg dat ik er helemaal niets leuk aan vond. Begin januari eindigde die periode met een beurs van drie dagen. Nu is het nog steeds goed doorwerken, maar ik kan minimaal of ’s ochtends ontbijten of ’s avonds samen eten met de kinderen. Hoera daarvoor!

Aftellen:  ’t Is weer van dat, de bergen roepen mij. Nog heel even wachten en we zijn weer een weekje weg. Dit jaar nog meer dan vorig jaar, tellen de kinderen mee af. Ze kijken al net zo hard uit naar de skivakantie als wij en dat is de max! Dat het maar rap maart is 😉

Sneeuw:  Over sneeuw gesproken, gisteren was het meer dan de moeite! Niet hier in de Kempen, maar wel in de Ardennen. We reden op goed geluk richting de Hoge Venen en stopten vlakbij Jalhay. Daar zagen we aan de afrit van de autostrade een heleboel gezinnen spelen in de sneeuw. Geen idyllische plek verder, maar wel een mega heuvel. Na een middag vol sneeuwpret zaten we volledig opgeladen en met gloeiende wangen weer in de auto.

De komende weken zijn ook goed gevuld. Er is ons jaarlijkse familiefeest, we gaan een weekendje citytrippen met het gezin in Brussel en in februari worden onze twee jongsten al weer 4!

En jullie, hoe zijn jullie 2017 gestart?