De skivakantie ligt al weer even achter ons. Het was een week van genieten, volle zon en sneeuwstorm. Hoog tijd voor een overzicht in de vorm van een ABC dus, net als vorig jaar.

Affligem:   Tijdens de après-ski kregen we geen Frans biertje, maar een heuse Affligem. En dat ze smaakten!

Baguette:  Elke ochtend verse baguettes en croissantjes van de bakker. Heerlijk!

Chartreuse: Warme chocomelk met Chartreuse, voor wanneer het nog te koud was voor de Affligem van hierboven.

Durf:  Ik stond vaak met open mond naar de kinderen te kijken. Het gemak waarmee ze van de helling skieden en een sprongetje maakten. Kind 3 die bewust achteruit van de helling ging omdat hij dat cooler vond en de oudste twee die alleen een stoeltjeslift namen naar een hogere piste. Ik zei het vorig jaar al: skiën haalt het beste in onze kinderen naar boven.

ESF:  École de Ski Française. Het enthousiasme van de skileraren kende geen grenzen. Ze bleven de kinderen aanmoedigen en bijsturen. Marc, Gérard en Michelle kregen meteen het vertrouwen van onze kinderen (en dus ook van ons).

Fondue:  Een keertje aten we kaasfondue. Brood, groentjes en charcuterie en een grote pot dampende kaas. Dit valt denk ik ook onder de categorie guilty pleasure.

Gezelschap:  Het wordt ondertussen jaarlijkse traditie, dus ook dit jaar gingen mijn ouders mee op skivakantie. Wij vinden het super gezellig, de kinderen genieten er van en mijn ouders zelf? Die genieten er ook van, en zijn stik kapot  na een week door de sneeuw hossen met 4 kleinkinderen 🙂 Bovendien is het ook best wel praktisch. Geloof me, als je ’s morgens met 4 paar ski’s naar de skischool loopt te zeulen door meer dan een halve meter sneeuw, dan is ieder extra paar handen welkom.

Helm: Tijdens de skilessen in Les2Alpes zijn helmen verplicht. Iets waar wij helemaal achter staan.

Ijs: We maakten dit keer ook tijd om te schaatsen. Alleen Kind 2 bleek het leuk te vinden. De andere drie probeerden het wel maar hadden meer de allures van Bambi op het ijs.

Jandri IV:  De naam van ons appartement. Het blijft ieder jaar een beetje een gok, maar dit jaar zaten we echt perfect. Binnenkort een review over ons verblijf.

Koek:  De eerste dag vergaten we een koek mee te geven aan de kinderen voor in de pauze van de skiles. Drama alom. De andere dagen vervulde ik wel mijn ouderlijke plicht en stopte een koek in hun jaszak.

Les 2 Alpes:  Mijn favoriete skistation. Hier kwam ik ooit voor het eerst  op skivakantie en sindsdien voelt het als thuiskomen.

Me-time: Wandelen en lezen in het zonnetje, meer moet dat niet zijn.

Nooit gedacht:  Nooit gedacht dat onze kinderen na amper 10 ochtenden les, verspreid over 2 jaar, al zo veel zouden kunnen. Nooit gedacht dat we allemaal zo enthousiast zouden zijn. Nooit gedacht dat mijn ouders ook zo enthousiast zouden zijn over de skivakantie.

Oeufs blancs: De “eitjes”, iets kleinere liftjes waar je met z’n vieren in kan. Onze oudste twee namen deze lift alleen, tijdens de skiles om zo van hun eerste echte pistes af te skiën.

Pizzapunt:  Hoewel we geen enkele keer pizza aten, behoorde het woord ‘pizzapunt’ toch tot de dagelijkse woordenschat. De kinderen leerden immers remmen door hun ski’s in de vorm van een pizzapunt te zetten.

Quiz:  Onze kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat het leuk is om gezelschapsspelletjes te spelen. We gingen volop voor kwartet. Het spelletje ging perfect, het vasthouden van de kaarten was nog iets minder handig. Dit losten we op door kleurboeken recht te zetten, wat volgend tafereel gaf:

Rust:  De immense rust die je ervaart als je boven op een berg staat, is onbeschrijfelijk. Je zo nietig voelen bij het aanschouwen zoveel natuurpracht. Daar doen we het voor, echt.

Sneeuwstorm: Op maandag woedde er een heuse  sneeuwstorm. Wij hadden echter geluk. De hele middag waren we buiten, de Wederhelft kon nog skiën en de lesjes gingen gewoon door. In de omliggende skigebieden viel de stroom uit en was er sprake van lawines.

Tocht: De oudste twee kinderen deden op de laatste dag al een heuse toch op ski’s. Ze begonnen met het nemen van een stoeltjeslift, werkten de piste een paar keer af en gingen dan met de eitjes naar beneden. Daar namen ze een sleepliftje naar boven om zo steeds dichter bij het beginpunt van de les te eindigen. Ze genoten. En ik? Ik genoot mee maar was toch blij toen ze zelf veilig en wel uit die lift raakten ;-).

Uit eten:  Op de terugweg maken we een tussenstop. Net als vorig jaar hebben we overnacht in het Novotel . Pure luxe om dan ’s avonds gewoon de beentjes onder tafel te schuiven en bediend te worden.

Vakantie:  Vergeet zomervakanties en bountystranden, de sneeuwvakantie is onze onbetwiste nummer 1. Onze kinderen delen die mening gelukkig ook. Afgelopen zomer begonnen ze al af te tellen naar de skivakantie en nu op de terugweg vroegen ze al wanneer we terug zouden gaan.

Wind: Het hoogste punt waar je als voetganger mag komen, ligt iets boven de 3400m. Ijle lucht en vooral heel veel wind. Tijdens de sneeuwstorm haalde de wind daar snelheden van ruim 200km/uur!

Zon:  De drie laatste dagen waren dagen met heel veel zon en een strakke blauwe lucht. Zo van die dagen dat je met een t-shirtje in de sneeuw zit.

Benieuwd naar ons après-ski alfabet van vorig jaar? Dat vind je *hier*.