Lieve Zuco,

met je grijze snoet en je kwispelende staart

je veroverde de harten van onze kinderen

voor het eerst waren ze niet meer bang van een hond

ze hielden van je

ze sloten je in hun hart

naar Opa en Oma gaan werd nog leuker omdat jij er was

kwamen Opa en Oma naar ons, dan was de eerste vraag of jij er bij was

maar je werd oud vriendje

je pootje wilde eerst niet meer mee en achter een balletje rennen werd moeilijk

knuffelen, dat kon je echter als de beste

maar sinds een paar dagen lukte ook dat bijna niet meer

je slokdarm raakte verlamd en de afgelopen week was je een schim geworden van hoe je vroeger was

deze middag kwamen we halsoverkop afscheid nemen

ondanks je vermoeidheid en je pijn, stond je meteen op toen je de stemmen van de kinderen hoorde

ze knuffelden je en namen foto’s voor op hun nachtkastje

daarna vertrok je met Opa en Oma naar de dierenarts

je mand bleef leeg achter

voor altijd

er vloeiden heel wat traantjes

en nu weer

lieve Zuco, we gaan je missen vriendje…