Het was al weer een tijdje geleden dat ik jullie een update over onze dagdagelijkse dingen gaf. Ons voorjaar kabbelde rustig verder, met de nodige hoogtepunten. Je kon al eerder lezen dat we op skivakantie gingen en ook ons weekendje Brussel werd uitvoerig beschreven. Onze jongste twee kinderen werden 4 en dat vierden we uitbundig en ook ons jaarlijkse carnavalstraditie hield dit jaar stand.
Maar wat hield ons nog meer bezig de afgelopen weken/maanden?
Griep en buikgriep:
De Wederhelft, ikzelf en 3 van onze kinderen werden geveld door de (buik)griep. Alleen onze oudste dochter bleef overeind, letterlijk the last woman standing. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit zo ellendig gevoeld heb. Gelukkig waren de Wederhelft en ikzelf niet tegelijk ziek en konden we het dus allemaal wel opvangen. Ik bedacht me tijdens die weken wat een luxe het vroeger – in de kinderloze tijd – was om ongegeneerd ziek te kunnen zijn. En ik bedacht me ook dat we dat toen helemaal niet beseften. Maar goed, het is een kwestie geweest van uitzieken en behalve dat hebben we een herfst en winter zonder doktersbezoeken achter de rug, hoera daarvoor!
Babyboom:
In maart vertegenwoordigde ik gedurende 3 dagen Corine de Farme op het salon Babyboom. Ik heb er van genoten van begin tot einde. Niet alleen produceren ze echt fijne producten – waarover binnenkort nog meer – maar de hele sfeer klopte. Het waren drie intense dagen die me tonnen energie gaven. 
Logeren:
Afgelopen week bleven de 4 kinderen voor het eerst zonder ons bij mijn ouders aan de zee. Een soort van pseudo-logeren zeg maar. Ik reed ’s avonds na het werk wel terug naar Koksijde om ze mee in bed te stoppen en ’s nachts op te staan indien nodig. Het beviel de kinderen echt zo goed dat ze dinsdagavond vroegen wanneer ze nu eens “echt” mogen blijven logeren (“Want we zijn wel geen baby’s meer he mama!”). Volgens mij is er een nieuwe fase aangebroken hier. Nu nog Pé en Mé overtuigen 😉
Zomergevoel:
Afgelopen zondag waren we in Oostende. Aan het strand vlak bij Fort Napoleon was het nog heerlijk rustig en de kinderen hadden er de tijd van hun leven. Geen wind en een staalblauwe hemel, het kon zo een topdag in juli zijn.
Dromen najagen:
De Wederhelft en ikzelf hebben nog heel wat dromen. Achter de schermen zijn we heel hard bezig een van deze dromen te verwezenlijken. Een beetje cryptisch allemaal, maar als binnenkort alles concreet vorm gekregen heeft, dan kan ik er jullie meer over vertellen 🙂
Ook de komende maanden hebben we weer heel wat om naar uit te kijken. In mei gaan we een weekendje kamperen en wordt de Wederhelft 40 (FEEST!). We beginnen stilletjes aan af te tellen naar de zomervakantie en kijken uit naar de lange warme dagen, zwierige jurkjes en zon, zee, strand. 
Hoe was jullie voorjaar?
