Vorige week zaterdag vierden we feest. Groot feest omdat de Wederhelft 40 werd.

Het werd een memorabele dag. Een dag vol zon, die ene fikse plensbui, gelach, schouderklopjes, liefde en vriendschap. Vooral heel veel vriendschap.Er waren de vrienden uit het dorp,  schoolpoortvrienden, ouders-van-de-vriendjes-van-de-kinderen-vrienden,  wielervrienden, speciaal-overgevlogen-uit-Zwitserland-vrienden, voetbalvrienden, carnavalvrienden, studievrienden, familie-vrienden, buren die vrienden geworden zijn, vrienden die ondanks zieke kinderen toch langskwamen, vrienden uit alle hoeken van België en Nederland. 

Blitzbezoekjes en gezellige plakkers. Snelle babbels onder het genot van een frisse pint, met uiteraard de gebruikelijke Nederland-België moppen. Diepgaandere gesprekken, ’s avonds in het schemerdonker.

Joelende kinderen op het springkasteel en de trampoline. Meisjes met strijkparels, jongens die ninja spelen. 31 stuks in totaal en het leek alsof ze nog nooit iets anders gedaan hadden dan samen spelen. Harmonie. En chips en taart, dat ook.

’s Ochtends breakfast for champions met spek en eieren. ’s Namiddags met vrienden nog een laatste pintje drinken en het gesprek van de dag ervoor verderzetten.

Om maar te zeggen: het was een verjaardagsfeest om niet gauw te vergeten. Zo’n feest waardoor het plots niet meer erg is om 40 te worden. 🙂