Het vakantiegevoel. Je weet wel, dat gevoel van heerlijk opgeladen te zijn, het gevoel van ‘nu gaan we alles anders aanpakken en minder jachtig leven’, het gevoel van energie voor 10… Dat gevoel probeer ik vast te houden, al is het niet altijd even makkelijk. Eerlijk is eerlijk, dat leven in een lagere versnelling, dat lukt momenteel niet, integendeel. Dat energie voor tien hebben, dat is ook relatief, maar dat warme gevoel wanneer ik terugdenk aan de vakantie, dat blijft.
Uiteraard zijn er de herinneringen, maar er zijn ook een paar tastbare dingen die er voor zorgen dat wij af en toe nog in bergachtige sferen vertoeven.
Benieuwd hoe wij dat vakantiegevoel vasthouden?
Een eerste tip kreeg ik van mijn moeder. Zij koopt ieder jaar een douchegel of shampoo met een geur die ze nog nooit eerder had. Als ze dan na de vakantie diezelfde geur ruikt, dan denkt ze meteen terug aan de vakantie. Wij deden dit afgelopen vakantie ook en ik moet zeggen: het werkt.
Toen we in Zuid-Tirol te gast waren bij het Schneiderhof, kregen we allemaal een “zakje geluk” mee, een kraftzakje gevuld met houtschilfertjes. Volgens de boer zorgt de geur van het hout voor een rustgevend gevoel. Of het waar is weet ik niet, maar onze kinderen hebben alle 4 hun kommetje houtsnippers naast hun bed staan.
Nu het wat kouder wordt, kruip ik ’s avonds al eens graag diep weg onder een fleece dekentje. Dit jaar doe ik dit onder het dekentje met watermeloenprint dat we deze zomer als picknickdeken gebruikten.
Aan het magneetbord in de speelhoek hangen wat postkaartjes van onze vakantiebestemmingen. Niet enkel van onze “grote reis”, maar evengoed van een weekendje aan zee en van ons weekendje Mechelen.
En he, als ik om mijn pols kijk, dan zit ik in volledige bergsfeer. Ik trakteerde mezelf op een ongelofelijk fout horloge met typische alpenprint en reken maar dat ik er supercontent mee ben! 🙂
Uiteraard zijn er ook plannen om een tastbaar fotoalbum te maken met een selectie van de leukste vakantiefoto’s, maar ik weet nu al dat dat niet voor meteen zal zijn. Iets met tijd of te weinig tijd en andere prioriteiten en zo…
Hoe houden jullie het vakantiegevoel zo lang mogelijk vast? Sloegen jullie een voorraad wijn in van het plaatselijke wijnhuis, of kochten jullie een typische streekspecialiteit? Zijn T-shirts met I Love Paris best wel ok of absoluut not done?
Ik koop reis altijd een postkaartje en genoeg souvenirs om dan terug te kunnen denken aan het vakantiegevoel.
Ik gebruik altijd veel met kokos, dan is het net of ik thuis op vakantie ben
Ik denk dat dit prima methodes zijn. Zelf heb ik nooit zo’n behoefte om een vakantiegevoel vast te houden. Ik vind het gewone leven ook heel fijn.
Wat een toffe souvenirs. Vooral die van de douchegel vind ik leuk! Die ga ik onthouden.
Ah ja, hier was ik afgelopen weekend ook over aan het denken. Na een maand hard studeren, werken en vergaderen mis ik die vakantie vibe alweer! Die tip van shampoo vind ik heel leuk! Ik neem zelf meestal thee of kruiden mee van een land dat ik bezoek, zo kan ik er tijdens gerechten of ’s avonds op de bank nog even van genieten. Ook sierraden doen het goed. Maar echt blij word ik van een beetje zon, zondat ik (al zei het met een jas oid) op de bank op ons balkon kan genieten met een goed muziekje op en een boek.
Leuk blog! (enne, I love Paris shirts, ik ben er niet zo’n fan van, maar ieder zijn ding natuurlijk!)
Herkenbaar en leuke tips. Ik houd het vast door er over te schrijven, de foto’s te bewerken en ook de video’s te editten maar ook om de volgende trips uit te stippelen.
Elke keer als we op vakantie gaan dan koop ik een postkaartje van de plek waar we verblijven en die hang ik dan thuis tegen mijn kast. Zo koester ik mijn vakantiegevoel en het is nog handig ook, zo onthoud ik waar ik overal al geweest ben!
Super leuk bedacht van die douchegel. Ik doe dat vaak met parfum. Maar douchegel is iets voordeliger!
Wat een slimme tip van die douchegel. Die ga ik ook gebruiken.
Vaak heb ik een foto van mijn vakantie als achtergrond op mijn telefoon. Daar kijk je toch vaak op en zie je de vakantie weer even.