Ik loop achter, ik weet het. Maar hier is hij dan, het 3de deel in de reeks ouderzonden.

Luxuria, lust en onkuisheid. Spreekt wel wat tot de verbeelding, is het niet?

Wij vertaalden deze hoofdzonde naar: “Wat doe je om jezelf graag te blijven zien en dit over te brengen aan je partner nu je in de eerste plaats vooral ‘ouder van …’ bent?”

Sinds ik mama ben, ben ik zoveel rollen. Ik ben in de eerste plaats mama, zonder enige twijfel, maar ik ben ook de vrouw, het maatje en de minnares van mijn man. De man die ik zo ongelofelijk graag zie.

Met het moederschap kwamen er sterke dingen in mij naar boven. Zo konden we ons snel terugvinden in de ouderrol, hadden we het gevoel dat alles wel onder controle was en bleven we in de meeste situaties best wel relaxed. Dat zorgde er voor dat ik zelf lekker in mijn vel zat en dat ook uitstraalde naar De Wederhelft. Ik voelde me aantrekkelijk, hij vond dat ook, klaar.

Maar. Uiteraard is er een maar, anders is het wel een heel kort blogje 😉

Het is niet makkelijk om elkaar niet uit het oog te verliezen met vier enthousiaste kinderen in huis, een drukke job en heel wat sociale activiteiten die erg veel tijd en energie vragen. Toch lukt het ons verbazend goed.

Praten, praten, praten

Blijven praten. Over banale dingen, over moeilijke dingen, over diepe zielenroerselen en over flauwe mopjes die we ergens opvangen.

Toen we nog allebei werkten, belden we makkelijk een paar uur per dag met elkaar (een van de voordelen van een buitendienstfunctie). Daarna veranderde het wat en whatsappten we er lustig op los. Dat doen we nog steeds trouwens.

Moeite  doen

Maar goed, enkel praten is niet voldoende om aantrekkelijk te blijven voor je partner. We doen ook nog steeds ons best voor elkaar. Hoe lekker die pyjama ook zit, een hele dag in jogging of pyjama rondlummelen, dat doen we hier niet. Iedere morgen nemen we de tijd om ons op te frissen en aan te kleden. Niet alleen vindt De Wederhelft dat fijn, maar ik voel mezelf ook een stuk aantrekkelijker met een leuke jurk aan in plaats van mijn slobberpyjama.

Ook die onesie heb ik de deur uit gedaan, hoe ongelofelijk fijn die ook zat. Het ontevreden gegrommel van de Wederhelft wanneer ik die aantrok, was een duidelijk signaal.

En die lust en onkuisheid dan?

Wel, het landelijk gemiddelde gaan wij jammer genoeg momenteel niet omhoog halen. Ik schreef het al eerder:  in tijden van schaarste, dan gaat slapen voor op sex. Vind ik mijn Wederhelft dan minder aantrekkelijk? Nope. Ik vind het nog steeds een woest aantrekkelijke vent. Een man die me kriebels in mijn buik geeft door de manier waarop hij me aankijkt. De man die me met een paar aanrakingen in vuur en vlam kan zetten. Al die dingen zorgen er voor dat de dekens toch regelmatig aan de kant getrapt worden en de vermoeidheid even vergeten wordt. Want praten is een ding, maar het doen is ook heel belangrijk.:-)

Binnenkort op de blog het 4de deel in de reeks #ouderzonden: Invidia: Jaloezie – Afgunst