Als je kinderen (en dan misschien vooral dochters) in de leeftijdscategorie van de mijne – lees: zo rond de 5 – 6 jaar – hebt, dan zijn L.O.L. Surprises hot and happening.  Maar wat maakt die dingen nu eigenlijk zo leuk? Waarom is er zo’n hype rond ontstaan? Ik probeerde in het hoofd van mijn dochters te kruipen en ging op onderzoek uit.

L.O.L Surprises – wasda?

L.O.L. Surprises zijn bollen, verkrijgbaar in verschillende groottes, met daarin een klein rubber popje met een paar accessoires. Alleen is het openen van de bollen minstens even belangrijk als wat er uiteindelijk in zit. De makers van de L.O.L. Surprises baseerden zich, denk ik,  op de populaire unboxing-filmpjes waar YouTube vol mee staat. Tijdens zo’n filmpje zie je iemand die stap voor stap een verpakking openmaakt en dan laat zien wat er in zit. Een gevalletje van: “laten we het samen ontdekken”. 

Wil je een bol openen, dan moet je er als het ware een aantal lagen “afpellen” vooraleer je aan het eindresultaat komt. Dat daar dan een gigantische massa plastic aan te pas komt, dat is eigenlijk niet meer van deze tijd. Ik heb geen verstand van verpakkingsmateriaal, maar dit moet toch echt beter kunnen?

Maar er is meer

Eerst had je enkel de L.O.L. Surprise bollen, maar ondertussen werd het assortiment al behoorlijk uitgebreid. Ondertussen heb je bruisballen, een bruisballenmachine, confetti-surprises en noem maar op. Het leuke is dat alle poppetjes compatibel zijn met elkaar, dus het is tof om te verzamelen en uiteindelijk kun je er dan ook wel leuk mee spelen. 

Waarom is dit nu zo’n succes?

Ik vroeg aan onze dochters waarom ze dit nu zo cool vinden (“cool” is tegenwoordig een gradatie beter dan “leuk” hier) en het belangrijkste aspect is zonder twijfel het verrassingsaspect. Ze kiezen een bol in de winkel, kunnen er hoogstens eens mee rammelen, maar weten op voorhand niet wat ze zullen ontdekken. Het spanningselement en het uitpakken zijn dus belangrijker dan de inhoud, even heel kort door de bocht gesteld.

Ik snap het ook wel. Toen ik als kind heel af en toe eens een Kinder Surprise kreeg, dan ging het niet echt om de chocolade, maar om het kleine plastiekerige speelgoedje dat zich binnenin bevond. Of toen ik als kind eens een centje kreeg voor de sjiekebak (de kauwgomballenautomaat), dan was het ook vol spanning afwachten welke bal er uit zou rollen. Kreeg je eentje met een snoepje of met die coole bling-bling ring er in? Kinderen zijn niet veranderd op dat vlak en de makers van L.O.L hebben dat heel goed gezien.

Wat vind ik er als moeder van?

Euhm, dit is een moeilijke. Ik vind het persoonlijk vrij duur speelgoed. Zo’n confettibol zoals de foto bovenaan kost al gauw 12,99€. Voor de luxere varianten van het speelgoed, zoals bijvoorbeeld de nieuwste L.O.L. Surprise Pearl, met een bruisbal en twee poppetjes, betaal je 34,99€, een bedrag dat ik persoonlijk liever aan een ander type speelgoed uitgeef.

Daarnaast heb ik, zoals hierboven al gezegd, best wel moeite met de grote hoeveelheid verpakkingsmateriaal die er aan te pas komt.

Positief is dan weer wel dat de poppetjes en de accessoires van degelijke kwaliteit zijn. Onze kinderen speelden al heel intensief met hun exemplaren en ze blijven echt in mooie staat, ook als je al 100 keer de kleertjes aan en af getrokken hebt bijvoorbeeld.

Conclusie

Ik snap ondertussen al een pak beter waarom zoveel kinderen helemaal wild zijn van dit unboxing-speelgoed. Toen ik gisteren mee zat te kijken, was ik stiekem ook benieuwd wat er uit de bruisbal te voorschijn zou komen.  *Spoiler:  een schelp met twee poppetjes*

Nu ik merk dat onze kinderen na het uitpak-gedeelte ook echt nog heel leuk spelen met de poppetjes, krijg ik best wel sympathie voor de hele L.O.L.-hype. Een fan zou ik mezelf niet noemen, maar ik zie er wel het leuke van in ondertussen.

Hebben jullie kinderen al eens zo’n L.O.L. Surprise bal gekregen? Wat vonden zij er zo leuk (of net niet) aan?