Onze dochters zijn echte poppenmoeders. Niet dat ze de hele dag met een pop lopen te zeulen, maar regelmatig verliezen ze zich helemaal in een rollenspel met hun pop.
Een echte Baby Born stond hoog op de verlanglijst van de meisjes – dankjewel reclame op tv – en toen onze jongste jarig was, legden alle kindjes van het kinderfeestje bijeen voor een pop met extra kleertjes en een verzorgingstas.
Later kregen we er nog een eetstoel en een Maxi-Cosi bij, dus de pret kon niet meer op.
Ik ben geen poppenexpert, verre van, maar die Baby Born, da’s echt leuk speelgoed. De kwaliteit is meer dan prima, zowel van pop als accessoires en er zijn behoorlijk wat uitbreidingsmogelijkheden. Ik ben wel fan van een zekere eenheid in het speelgoed waardoor alles compatibel is met elkaar.
Door alle accessoires stimuleer je ook nog meer dat er een echt rollenspel gespeeld wordt. Baby Born (Born is hier ook echt de naam van de pop, ik kan ze niet op andere gedachten brengen) wordt hier aan tafel gezet en gevoerd, luiers worden verschoond, ze wordt op het potje gezet en daarna gaan ze wandelen met de Maxi-Cosi annex wandelwagen. En net als echte moeders, proppen ze die verzorgingstas vol met allerlei ‘noodzakelijke’ spulletjes.
Als ik dan toch een kritische noot moet geven, dan gaat het over het eten geven aan de pop. Ik bedoel, een flesje water geven waardoor de pop moet plassen, dat snap ik wel. Dat je ook een soort papje kunt maken om echt ‘eten’ te geven aan je pop, dat gaat me te ver. Ik vind het een hoop geklieder en bovendien moet je daarna de pop volledig spoelen om te vermijden dat dat spul ergens in de buisjes in de pop blijft zitten en gaat stinken. Hier houden we het dus bij water geven.
Spelen jullie dochters en zonen vaak met poppen? Welke poppen vinden jullie fijn? Tot welke leeftijd vinden ze (over het algemeen) poppen leuk speelgoed eigenlijk?
