We koesterden onze weekends altijd al heel erg, maar in tijden van te veel drukte en weinig quality-time doordeweeks, zijn ze nog belangrijker geworden.
De jongste twee meenemen naar het bos. Alle dieren verjagen met enthousiast gezang – sorry vogelspotters. Tijd hebben om uitgebreid te ontbijten. Met fruit. En versgeperst fruitsap. En oh well, misschien wel eens een glaasje cava. Vader en zoon gaan mountainbiken. Waterspelletjes doen in de tuin. Gezelschapsspelletjes aan de keukentafel. Eitjes rapen bij de kippen van de buren. De oudste dochter een haar- en gezichtsmaskertje geven ’s avonds in bad, omdat ze dat zo ongelofelijk fijn vindt. Te lang opblijven en toch een heel klein beetje uitslapen. Plannen maken voor de vakantie. Voorpret hebben. Een ijsje eten. De oudste met de fiets naar de chiro brengen. Op de terugweg bij een vriendin binnenspringen en terwijl de kinderen in het achtergelegen bos ravotten, kunnen bijpraten. Voetbal kijken, zelfs al speelt België nog niet. Ouderwets bij elkaar in de zetel kruipen en halverwege de film in slaap vallen – ik dan, hij niet – .
Op zondagavond al reikhalzend uitkijken naar het volgende weekend…
Wat schrijf jij met passie en enthousiasme, waar je jaloers op zou kunnen worden… super Annelore!! Lees het met alle plezier.
En petje af voor hetgeen jij met manlief onderneemt met de kinders, uniek! Veel succes met je onderneming.
dankjewel voor het compliment Ans <3
Heerlijk zo een weekends! Moet je absoluut koesteren.