Weet je wat hier zo’n klassieker is, dat is onze opruimdag in augustus. Enfin, maak er maar ‘week’ van. In de lente kriebelt het weleens en dan beginnen we vol goede moed aan een soort van lenteschoonmaak, maar in augustus, dan zijn we niet meer te houden. Het heeft iets te maken met het buitenleven van de zomermaanden denk ik. Het voornemen dat we maken om rustiger te gaan leven, minder materialistisch te worden en rust te houden, in ons huis en in ons hoofd. Het feit dat de kinderen in de vakantie steeds zo’n sprongen maken, zowel fysiek als mentaal, zorgt er ook voor dat het uitsorteren van de kleer- en speelkast geen overbodige luxe is.
En zo komt het dat we de afgelopen avonden kleertjes uitzochten – niet normaal hoe hard ze weer gegroeid zijn! -, het gereedschap op de werkbank sorteerden en speelgoed op tweedehandssites zwierden – hoezo hadden we nog insteekpuzzels liggen?-.
We worden er ook steeds makkelijker in. Dingen die een jaar niet gebruikt of gedragen werden of waar niet meer mee gespeeld wordt, die gaan er onverbiddelijk uit. De kledingbank, tweedehandssites, de kringloopwinkel en het containerpark, ze zullen ons weer vaak zien de komende tijd.
Het doet wel deugd trouwens, zo je kot uitrommelen. Afscheid nemen van dingen die je al lang niet meer nodig hebt, die 2 laatste verhuisdozen leegmaken die er al staan sinds we hier in 2006 kwamen wonen. Oeps. Uiteraard zat daar niets in dat we nog nodig hadden, of wat had je gedacht? Oude cursussen werden nu eindelijk naar de papierbak verwezen, maar niet zonder ze nog een keertje door te bladeren. Heb ik dit ooit allemaal geleerd? Waw.
Ondertussen hebben we een vaste plaats voor onze kampeerspullen. De babywiegjes waar ik emotioneel gezien geen afscheid van kan nemen, staan nu helemaal achter op zolder, netjes opgeborgen voor wie weet ooit, wanneer een van onze kinderen ze wilt gaan gebruiken. Te kleine boekentasjes en rugzakken gingen naar vrienden. De carnavals- en skispullen kregen allemaal hun eigen plekje, netjes in een gelabelde doos. Ja. Een gelabelde doos. Hoe degelijk zijn we geworden? 😉
Hebben jullie ook soms een soort van opruimdrang? Ga je bewust een aantal keer per jaar kritisch door je spullen heen?
Goed bezig! Ik zou eens graag gewoon wat opruimen in de living. De dozen op zolder zijn iets minder prioritair op dit moment. Eerst gewoon zorgen dat mensen die onverwacht bij ons binnenkomen hun nek niet breken.
Ik begin het nieuwe schooljaar ook altijd graag met een schone en opgeruimde lei.
Opruimen kan echt zo’n deugd doen hé! De grote kuis gebeurt hier in stukjes en beetjes, want de peuter van twee wil con-stant mama. Niet evident, want opruimen is het efficiëntst als je er een halve of een hele dag aan kan voortdoen…
Ik heb regelmatig wel eens last van opruimdrang 😉 Zowel thuis als op het werk. Door de kleerkasten ga ik twee keer per jaar, als de seizoenen wisselen. En alle items die we de afgelopen twee jaar niet gedragen hebben gaan onverbiddelijk de deur uit. Hetgeen waar ik veel moeilijker afscheid van kan nemen zijn dingen zoals boeken of van die oude cursussen.
Hahaha, grappig, wij hebben gisteren ook plannen gemaakt om de rommel op zolder eindelijk eens aan te pakken. De logeerkamer is alvast al voor een stuk leeggemaakt, maar het stort op zolder dient ook eens dringend aangepakt. Inclusief de cursussen en spullen die er al 15! jaar stof staan te vergaren voor als we ze ooit misschien nog eens zouden kunnen gebruiken…
zot wat een mens allemaal verzameld door de jaren heen he…