Gisteren trokken we naar Limburg. Al heel lang stond het wandelen van een ‘echt’ blotevoetenpad hoog op de verlanglijst van onze dochter en gisteren was het ideaal weer.
Hoe tof was dat zeg!
Voor je start, laat je je schoenen achter in een lockertje. Daarna stap je ongeveer 3 km over houtsnippers, keien, modder, door water en over houten balken. De ene ondergrond voelt al wel fijner dan de andere, maar dat is logisch.
Ongeveer halverwege kun je een uitkijktoren beklimmen. Niet goed voor de hoogtevrees, maar het uitzicht maakt alles goed!
Ben je klaar met het parcours, dan kun je op het einde je voeten afspoelen en met een borsteltje schoonmaken, ideaal geregeld. Een handdoekje moet je zelf meenemen trouwens.
Tip 1: Het pad is niet toegankelijk voor kinderwagens en rolstoelen. Het is echter goed te wandelen voor kinderen vanaf een jaar of 3, maar hou er rekening mee dat ze op sommige stukken misschien liever getild worden.
Tip 2: Zeker in de zomer kan het behoorlijk druk zijn. Probeer meteen bij opening te beginnen aan de wandeling, dan heb je alle rust.
Tip 3: Het blotevoetenpad kun je combineren met een bezoek aan de vlindertuin en het insectenmuseum. Vraag zeker naar je combiticket, dat is heel voordelig.
Tip 4: Wij combineerden onze wandeltocht met een namiddag in de speeltuin van Bokrijk. Waarlijk een van de mooiste en meest relaxte speeltuinen waar we ooit al geweest zijn. Klimmen, spelen, ravotten en picknicken. En dat allemaal gratis!
Meer info over het blotevoetenpad vind je hier.
Meer info over Bokrijk vind je hier.
Blotevoetenpaden, we hebben de smaak te pakken. Waar kunnen we dat nog doen in België en Nederland en wat zijn jullie aanraders?
ziet er superleuk uit
Leuk hé, we zijn er ook geweest. Alleen was het bij ons al zo lang droog dat de kids heel wat splinters hadden én er amper water stond (en dat vonden ze net het leukste gedeelte).
awtsch, splinters zijn dan weer minder. Wij hadden voor de zekerheid een pincet mee in de rugzak 😀 (maar uiteindelijk niet nodig gehad). Bij ons stond er al behoorlijk water en dat was inderdaad wel een van de coolste (en koelste) stukken van de wandeling.