Smallfoot, eindelijk weer eens een echte feelgoodmovie. Natuurlijk mag een animatiefilm ook wel spannend zijn of een ‘moeilijker’ thema aansnijden, maar ik geniet er nog meer van als onze kinderen ongecompliceerd en ontspannen in de bioscoop zitten. Soms heb je gewoon behoefte aan vrolijkheid en humor.
Maar goed, Smallfoot. Smallfoot is het verhaal van een gemeenschap van Yeti’s die een Smallfoot – een mens dus – ontdekken. Alle waarden en tradities waar hun leven op gebaseerd is, beginnen te wankelen. Staan ze open voor nieuwe contacten of blijven ze vasthouden aan hun oude ervaringen en ideeën?
Je merkt het, er zit echt wel een diepere boodschap achter. Durven we open staan voor iets of iemand die we niet kennen? Gaan we de dialoog aan in plaats van te vechten? Het wordt alleen op zo’n luchtige manier gebracht dat je niet ongemakkelijk zit te schuifelen in je bioscoopstoel. Het is een verhaal over durf, vriendschap en verbondenheid.
De muziekkeuze was zo cool. Een animatiefilm met Queen in de soundtrack, dat is punten scoren! Een van de hoofdpersonages die YouTube-ster is (of probeert te zijn tenminste), actueler krijg je het niet.
Wij genoten met z’n zessen van de film en gezien de regelmatige lachsalvo’s die uit het publiek opstegen, kon iedereen de film wel appreciëren.
Smallfoot: nu in de bioscoop te zien en absoluut aan te raden!
Waauw tof! Zoonlief is waarschijnlijk wel gek op de robot, dat andere zal hem niet aanspreken. Oh, hij vraagt al even naar slijm ?