Toen ik gisteren schreef dat ik het niet in huis halen van speelgoedgeweertjes het zoveelste gesneuvelde principe is, kreeg ik heel wat reacties van ouders met ook hopen gesneuvelde principes.

Een bloemlezing:

” Ons kind zou nooit tussen ons slapen. Tenminste. Niet lang. Niet altijd. Alleen wanneer het zich niet lekker voelt. Oh. Ok. Ondertussen zijn we al 5 jaar verder en slaapt ze nog steeds tussen ons in.”

” Bumba en Cars zouden er nooit in komen. Tot die ene crisis in de winkel die bedwongen werd met een Bumba-knuffel. En die ene keer dat de kleine ziek was en een extraatje verdiende en voor je het wist kontschuddend voor de tv met Bumba aan het meezingen was.

” Kind 1: geen suiker en alleen maar water.  Kind 2: geen suiker en af en toe wat ranja. Kind 3: Hé koekjes en chips, ik wil ook! Kind 4: oh, well….”

” Een waterpistooltje is geen echt geweer toch? ”

” Onze kinderen gaan altijd op tijd naar bed. Je weet wel: rust, reinheid en regelmaat. Ok, behalve dan wanneer het echt lekker weer is en lang licht blijft en de bbq wel erg gezellig is. Of wanneer we ergens op bezoek zijn. Of tijdens de vakanties. En op vrijdagavond.”

Verder worstelen veel ouders onder jullie met schermtijd, het al dan niet houden van playdates – de een houdt er van, de ander vindt het pure horror, gezonde of ongezonde traktaties, huiswerk, helpen in het huishouden, het goede voorbeeld geven en nog veel meer.

Weet je, principes zijn er om herzien te worden. Het belangrijkste signaal dat je aan je kind kunt geven is dat er ruimte is om dingen in vraag te stellen. Ruimte om zaken opnieuw te bekijken. Het is echter ook belangrijk dat je consequent bent, zodat je kind weet waar het aan toe is en binnen welke grenzen hij zich veilig kan bewegen.

Doe er vooral niet te krampachtig over. Geloof me maar als ik zeg dat iedere ouder al meer dan eens dingen gedaan heeft waarvan hij in de kinderloze tijd stellig beweerde het nooit te zullen doen! 🙂

En jullie? Welke principes gooiden jullie al overboord nu je kinderen hebt?