Sinds dit schooljaar zijn we voetbalouders. Het is te zeggen, vooral de Wederhelft is een voetbalvader. Hij gaat trouw mee kijken naar iedere wedstrijd en vindt het bovendien ook oprecht leuk. Onze oudste zoon die vindt het helemaal geweldig. Daar waar hij vorig jaar vaak niet vooruit te branden was, bruist hij nu van energie en leeft hij van training naar training. En je kent het, gelukkige kinders, dat geeft gelukkige ouders.
Op zaterdag is het matchdag. Een wedstrijd voetballen, dat betekent een uur of anderhalf uur op voorhand aanwezig zijn in de kleedkamer om de speltechnieken door te spreken en warm te lopen. Daarna is het een uur knallen op het veld. Er zit heel wat pit in die kleine kereltjes! Na de match lopen ze een ererondje, ongeacht of ze nu gewonnen hebben of niet. Heerlijk vind ik dat. De focus ligt op fair play en sportief plezier.
Na het douchen en soms nog een drankje in de kantine, rijden vader en zoon terug naar huis. Pratend over de wedstrijd of commentaar leverend op een wedstrijd die ze eerder die week op tv gezien hebben. En met een knorrende maag, dat ook, want de voetbalmatch is meestal rond een uur of één gedaan.
Zo ontstond de nieuwe worstenbroodjestraditie. Onderweg naar huis stoppen vader en zoon bij de Lidl om worstenbroodjes te halen. Want weet je wat het voordeel van deze supermarkt is? Je kunt er in de bakkerijafdeling warme broodjes kopen. Niets zo lekker als een warm worstenbroodje na een intensieve wedstrijd.
Uiteraard vonden de thuisblijvers ook wel dat ze recht hadden op wat lekkers op zaterdagmiddag. Zo komt het dus dat we tegenwoordig op zaterdagmiddag geen boterhammen meer eten, maar samen aan de worstenbroodjes zitten :-).
