Het was een raar schooljaar. Een schooljaar van vele eerste keren. Voor het eerst geen kleuters meer, voor het eerst kennismaken met preteaching, afstandsonderwijs en afstand houden van vriendjes en meester en juf. Maar ook voor het eerst 4 kinderen met huiswerk en hobby’s. 4 kinderen die zo’n sprongen maakten en nog meer een eigen mening en karakter ontwikkelden, misschien wel net door deze bizarre tijden.
En dedju, wat zijn wij trots op onze kinderen. Ze lieten de afgelopen maanden zien dat ze een echt team waren. Het gemis van de vriendjes was af en toe groot, maar steeds vielen ze op elkaar terug, ook wanneer het eens wat moeilijker ging. Ze gingen dag na dag enthousiast aan de livingtafel zitten om hun taken te maken en deden het gewoon. Geen gemopper, geen discussies, maar 4 kinderen die zin hadden om te leren, die vragen begonnen te stellen over de leerstof en elkaar complimenteerden wanneer een moeilijkere oefening gelukt was. De tijdschriftjes van National Geographic Junior werden van voor naar achter gelezen en er werd tijdens het eten over verteld. Ze kleurden heel onze stoep vol met hartjes, bijna 50 meter lang, om de fietsers een hart onder de riem te steken. We bakten cake en deden van hapjesavond. Er werd gevoetbald en gezwommen in de tuin en we wandelden toertjes rond de blok tot we ieder huis kenden.
Ondertussen gaan de kinderen weer naar school. We hielden ze bij de eerste heropstart van de scholen thuis, omdat we het te vroeg vonden, maar een 3-tal weken later voelden we ons er toch comfortabel genoeg bij. De kinderen genoten van de vriendjes en de school, hun bubbel was weer wat groter en daar hadden ze zichtbaar deugd van.
Eergisteren was er oudercontact. Dit jaar geen examens en toetsenweek, maar een evaluatie van hoe het schooljaar verlopen is. Niets dan lof voor onze vier, ze mogen zonder problemen over naar het volgende leerjaar. Tuurlijk stelt het ons gerust dat ze kennen en kunnen wat ze moeten kennen en kunnen, maar we waren nog blijer met de verhalen van juffen en meesters over hoe ze zich op school bewegen. We hebben 4 fijne kinderen op de wereld gezet. 4 kinderen die zich goed in hun vel voelen en die er zijn voor anderen wanneer het nodig is. 4 kinderen die enthousiast in het leven staan en hun eigen interesses hebben. 4 kinderen die hun eigen weg kiezen, maar tegelijk ook erg aan elkaar hangen. Heerlijk.
Ons ouderhart ontploft van trots en liefde <3
geweldig !
Wat fijn dat ze bij elkaar steun konden vinden in deze eigenaardige corona tijd 🙂
Oh, super fijn!!!
En nu een welverdiende vakantie!
Wat fijn zeg! Hier merkte ik ook dat onze jongste twee dochters echt heel veel aan elkaar hadden. Ook hun oudere zus sprong regelmatig spontaan bij. Echt heel waardevol als je dat bij je kinderen ziet; dat maakt deze periode toch een stukje mooier.
Het is niet niks, ineens thuis naar ‘school’, geen juf of meester. En je hele dagplanning anders. Daar hebben ze zich maar mooi doorheen geslagen!
Mooi he als het allemaal zo lekker loopt, je mag zeker trots zijn.
Wat fijn he als ouders als je kinderen het zo goed doen. En fijn dat ze zo flexibel zijn en zich makkelijk aanpassen, tenminste dat vond ik.
Wat fijn dat de gesprekken allen zo positief verliepen, het is zeker een raar jaar en ook een raar schooljaar dat merk ik hier ook met een groep 8 en groep 7 mannetje.
oh heerlijk he als alles zo positief is!! lekker genieten van de vakantie nu
gaan we zeker doen, de temperaturen zijn in ieder geval al exotisch 😉
Dat klinkt als een heerlijk gesprek met alleen positieve dingen. Wat een fijne afsluiting van dit aparte schooljaar!