Onze kinderen groeien hard. Niet bij te houden. Da’s goed he, begrijp me niet verkeerd, maar ik sta er iedere keer van te kijken. Hebben jullie dat ook? Het valt me op de een of andere manier ook nooit echt op, tot ik hun kleren zie.
Die kleren, dat is namelijk mijn graadmeter. Zo kocht ik in september 2 lange broeken voor onze oudste dochter, kwestie van al voorbereid te zijn op het herfst- en winterseizoen. De broeken goed op maat, misschien zelfs ietsjes aan de ruime kant. Gisteren haalde ze een van de broeken voor het eerst uit de kast en hij bleek te kort te zijn. TE KORT. 2 maand na aankoop. EN ZE IS AL ZO GROOT! Groeispurtje zegt. Nu ze winterlaarzen draagt is het niet eens zo erg trouwens, dan mag die broek net wat korter zijn. Maar toch: zo veel gegroeid op zo’n korte tijd!
Als sinds de kinderen baby zijn groeien ze rapper dan dat ik kan volgen. Wij kregen destijds bij de geboorte van onze oudste zoon van vrienden een megacute pakje van Dirkje babykleding cadeau. Helemaal onze smaak en een klein beetje op de groei. Telkens ik het uit de kast wou halen, durfde ik niet goed, want ah ja, het was zo mooi, misschien moest ik het maar voor een ‘speciale gelegenheid’ houden. Zo gezegd, zo gedaan en toen die speciale gelegenheid zich eindelijk voordeed, bleek het pakje al te klein te zijn. Het bleef uiteindelijk in de kast liggen tot de tweeling geboren werd en ook toen kon onze jongste zoon het niet dragen omdat hij die maat had in het verkeerde seizoen. Fail.
In ieder geval, sindsdien ben ik niet meer zo zuinig op kleren. Onze kinderen mogen ravotten, knutselen, voetballen en schilderen. Komt er eens een vlek op een trui? Jammer dan, maar niets dat een wasmachine niet op kan lossen. Zijn de knieën van een broek versleten door het vele over de grond kruipen? Ze kunnen zich maar geamuseerd hebben! Ik kan hele setjes mooie kleren in de kast laten hangen om ze dan een paar maand later door te geven, te verkopen of in de kledingbank te gooien. Dat is al helemaal zonde. Het belangrijkste is dat de kinderen kleren dragen waar ze zich goed in voelen en waarmee ze lekker kunnen spelen. Of dat nu hele dure, goedkope, tweedehandse of kringwinkeloutfits zijn, dat maakt helemaal niet uit.
Concreet betekent dat voor onze oudste zoon een zachte trui en een broek waarmee hij makkelijk kan voetballen, bij voorkeur ook nog in niet al te felle kleuren. Onze oudste dochter spiegelt zich aan haar favoriete YouTubers en houdt van glitter, hippe ruitjesbroeken en truien met een afhangende schouder. De jongste dochter vindt alles nog wel prima, zolang het maar aaibaar is en onze jongste zoon wisselt af tussen een Super Mario-trui en een trui van Dylan Haegens, zijn grote idool.
En wij, wij vinden alles prima, zolang ze het maar warm genoeg hebben 🙂
Ik herinner me dat mijn jongste heel lang geleden haar eerste communie deed. Het jurkje dat ik anderhalve maand voordien kocht was te klein op haar grote dag… niet fijn….
o dat is zuur. Maar af en toe gaat het zo ongelofelijk snel he. Hoe oud is je dochter ondertussen?
Héél herkenbaar! Net ook de kleerkasten van de oudste dochters uitgemest. Een deeltje hou ik aan de kant voor dochter drie (in de hoop dat het dan nog in de mode is / ze het nog wil dragen) maar een groot deel gaat naar de kledingbank of wordt tweedehands verkocht.
Hoe ouder ze worden, hoe moeilijker het trouwens wordt om op voorhand iets te kopen. Ze groeien niet alleen snel maar op een gegeven moment vinden ze datgene wat mama koopt, plots niet meer hip genoeg (zucht). Bijgevolg lopen die twee grote meiden van me rond als twee clowns (allez, in mijn ogen dan toch) in hun oversized broeken, Tshirts en truien…
Zij zijn tevreden en ik… leg me er bij neer 😉