Hakken, vroeger kon ik er niet zonder. Het maakt een outfit af, het zorgt voor optisch langere benen en minder dikke kuiten, je gaat er eleganter door lopen – of je denkt het in ieder geval – en het komt vaak wel stijlvoller over. Wanneer ik op het werk een belangrijke meeting heb, dan voel ik me met killer heels heel wat zekerder. Gek he?
Maar goed, na 4 kinderen was mijn rug het er niet meer mee eens. Heel erg hoge hakken, dat lukt niet meer, zelfs niet 8 jaar na de laatste zwangerschap. Mijn onderrug en bekken blokkeren volledig en dat is een pijnlijke aangelegenheid. Ik heb mijn schoenenkeuze dus wat bij moeten stellen. Het motto “wie mooi wilt zijn, moet lijden”, dat is immers niet aan mij besteed. Enkellaarsjes met een lage hak, zoals deze Tommy Hilfiger schoenen, dat is geen probleem, maar de pumps met naaldhakken, die zijn allemaal richting de kringloop gegaan.
Tegenwoordig wandelen we iedere ochtend voor dag en dauw buiten met een enthousiaste puppy. Meestal trek ik snel de rubber laarzen van de Wederhelft aan. Ma Flodder is er niets bij zeg ik u. Daarna ben ik thuis aan het werk – Corona weet je wel – dus zijn pantoffels ook wel erg lekker. In de pauzes vind je me steevast in de tuin of in het bos. Kortom, die hakken, ik heb ze niet meer nodig. Zelfs wanneer we op vakantie gaan heb ik genoeg aan makkelijke sandalen en wandelschoenen. In mijn vakantierugzak zitten nu eenmaal geen fancy zomerjurkjes en bijpassende haksandaaltjes.
Ondertussen bestaat mijn bescheiden schoenencollectie dus ook uit platte schoenen, bij voorkeur sneakers. Super comfortabel en ondertussen in zoveel stijlen en varianten dat het echt wel mogelijk is om iets te vinden dat nog vlot genoeg is maar ook past binnen een formelere zakelijke context.
Een tijdje geleden Vier jaar geleden alweer schreef ik eens een blog over mijn midlifecrisis en de aankoop van mijn eerste paar sneakers. Ik kan zeggen dat ik zoveel jaar na datum de schaamte helemaal voorbij ben en gewoon koop waar ik zin in heb, of dat nu sneakers met blingbling zijn of die fuck-me-botjes met tijgerprint.
Want hé, het is niet omdat de hakken niet meer kunnen dat we saaie schoenen moeten dragen!
Welke schoenen dragen jullie? Heb je speciale schoenen voor op het werk? Misschien loop je wel met veiligheidsschoenen of heb je ander specifiek schoeisel? Laat het me weten!
Ik doe van ma flodder in kwadraat sinds Corona. ‘k leef in pantoffels of een goedkope wandelschoen van de Decathlon. Ik denk echt dat ik maar 5 keer dit jaar sinds maart een andere schoen aangedaan heb. Ah ja, in de zomer een basissandaal van de Decathlon. En andere schoenen in mijn schoenen kast zijn sowieso al jaren enkel platte of lage dikke hakjes (da’s dan het ‘elegantste’ dat ik nog ga). Comfort rules.
En nu ik erbij stilsta zijn mijn pantoffels een veelvoud waard van mijn decathlon schoenen want dat zijn wel altijd gecertifieerde handgemaakte moccasins van een First Native reservaat. En die hun prijs is altijd even slikken maar ik kan ze niet missen en dus moet ik een voorraadje aanleggen iedere x jaar dat ik in het westen van Canada kom.
Mwoah… ik heb eigenlijk nooit echt goed uit de voeten gekund (ha!) met hakken. Ook omdat ik een brede voet heb en die dingen dan meestal al snel gaan knellen. Ik ben er heel lang mee blijven worstelen, want inderdaad: het maakt een outfit af, en je benen lijken optisch langer enzovoort enzoverder. En toen zei een man mij op een dag, nadat ik weer eens pijnlijke scheenbenen had bij het lopen: “Maar Sandra, jij draagt hakken? Waarom? Heus niet alle mannen zien dat graag.” En sindsdien heb ik ze dan ook maar aan de kant gezwierd en draag ik sneakers en gemakkelijke schoenen (plat dus, liefst met een rubberen zool 😉 ) Elegantie is toch ook niet aan mij besteedt vermoed ik. 😉
Op het werk moet ik wel veiligheidsschoenen aan als ik naar het atelier of magazijn ga, maar ik heb daar ook een leuk sneakermodelletje mogen kiezen – want dat bestaat dus hé, hippe veiligheidsschoenen. Maar verder zal het mij worst wezen eigenlijk. Soms matcht de kleur niet met mijn outfit, maar ik geef er niet meer om. Mijn stapcomfort is er met sprongen op vooruit gegaan.
Ik snap het volledig. Bij mij primeert nu ook het comfort boven het uitzicht hoor. En hoe meer ik er op let, hoe vaker ik dames met hoge hakken zie die er zichtbaar ongemak van hebben of toch maar heel stuntelig lopen 🙂 Daar doen we dus niet meer aan mee, nah 🙂
Ik ben dol op mooie schoenen met hele hoge hakken, maar ik kan er niet meer mee stappen… dus nu draag ik bijna altijd comfortabele schoenen met lage hak, probeer wel modieus te blijven. Maar ik mis het wel die elegantie
Hier op het werk verplicht veiligheidsschoenen. Anders zijn het sneakers. Heb wel paar gekledere schoenen maar voel me daar niet comfortabel in.