Zotjes, het is al mei. Ik bedoel, waar is dat voorjaar gebleven?
Door corona, de verhuisplannen, drukte op het werk en het enthousiasme van onze twee pups vliegen de dagen voorbij. Dagen worden weken en weken worden maanden. Voor we het wisten, stonden onze fruitbomen weer in bloei en werden de teenslippers voorzichtig boven gehaald.
Hoe het met ons gaat? Goed. Ongeduldig. Onrustig. Content. We worden heen en weer geslingerd tussen heel veel verschillende gevoelens. Enthousiasme, want we willen weg. Spanning, want gaat het wel lukken? Ongeduld, want dedju, wat kan een huis lang te koop staan zeg! Af en toe ook een beetje onzekerheid, want waar gaan we eigenlijk aan beginnen? Maar vooral energie, want mannekes, wat hebben we veel plannen, dromen en wensen!
En die energie en positiviteit is zo typisch voor ons gezin. De lijm tussen ons allemaal. Mijn crew: de Wederhelft, onze 4 kinderen en ondertussen ook onze pups. Samen kunnen we de wereld aan.
Hoe gaat het met jullie?
Dat gevoel had ik vandaag ook: waar is de tijd gebleven, we zijn al mei?!
Dat wil zeggen dat er veel gebeurt, veel aan ons hoofd hebben, maar we proberen te genieten, van de kleine gelukjes tussendoor 🙂
Fijn om te horen! En idd, die kleine gelukjes, ze zijn zo waardevol!
ça va hier. Veel ideeën, veel gedachten, … maar toch gelukkig want omringt door een schat van een vriendin en een zotte dochter. En ondanks de C-crisis nog geen last van dat monster.
Goed omringd zijn is in deze tijdens nog waardevoller dan vroeger he. Laat ons duimen voor betere tijden waarin we ook over iets anders dan Corona kunnen praten 🙂