De enige keerzijde van emigreren, dat is het moeten achterlaten van mensen die je graag ziet. Wij kunnen het als volwassene allemaal iets rationeler bekijken en hebben ook de keuze om – mocht het echt echt niet meer gaan – in de auto te springen en naar België of Nederland te rijden. Voor de kinderen ligt dat anders. Door de keuze die wij maakten, moesten zij afscheid nemen van vriendjes en vriendinnetjes waar ze al jaren een heel hechte band mee hadden. Eerlijkgezegd was het gemis voor de kinderen het aspect waar we het meest schrik voor hadden.

Achteraf gezien was de periode voorafgaand aan het definitieve afscheid heftiger dan de periode waar we nu in zitten. De laatste weken voor we vertrokken, steeg de spanning bij ons allemaal. Telkens we iemand zagen of iets deden, was het met een gevoel van “dit is de laatste keer” en dat bracht regelmatig heftige emoties met zich mee.

Zelf hielden we geen groots afscheidsfeest, maar probeerden we met iedereen die het wilde nog eens afzonderlijk af te spreken. De kinderen kregen alle vier een apart afscheidsfeest bij ons in de tuin. Nog 1 laatste namiddag spelen, voetballen, hotdogs en pizza eten. Ondanks de vakantieperiode waren zo goed als alle beste vriendjes aanwezig en kon er ook ‘echt’ afscheid genomen worden.

Nu we 5 weken in Oostenrijk zijn, wordt er nog vaak over Gierle gepraat, maar niet meer op een verdrietige manier. Het zijn warme herinneringen die ze koesteren, herinneringen aan een enorm fijne periode.

Is er dan geen gemis? O jawel hoor. De kinderen voelen zich alle vier heel goed in hun nieuwe klas, maar na 2 weken bouwden ze natuurlijk nog geen vriendschap op zoals ze in België hadden. Zoiets vergt tijd. Ze kunnen hier nog niet op de fiets springen en naar een vriendje of vriendinnetje fietsen. Maar dat komt wel, daar zijn we van overtuigd. Tot die tijd zijn we eens zo blij dat ze elkaar hebben, ons Team van den Berk!

Ik maakte voor elk kind een boekje met de foto’s van het afscheidsfeest. Het album ligt in hun nachtkastje en dat kunnen ze altijd pakken wanneer ze er behoefte aan hebben. Soms komt het een paar weken niet uit de kast, soms wordt het elke avond eens bekeken. Dat is prima. Want afscheid nemen, dat is een proces dat tijd nodig heeft.

De fotoalbums maakte ik bij Smartphoto. Ik koos voor het fotoboek compact, met 1 foto per pagina. Makkelijk te hanteren en overal mee te nemen. En voor jullie misschien minder van toepassing dan voor mij, maar ze leveren dus ook gewoon in het buitenland. Hoera! Bovendien ontving ik de bestelling net zo snel als toen we nog in België woonden. Nog meer hoera!