Dagboek van een avontuur. Omdat we ons later waarschijnlijk af en toe af gaan vragen hoe we dat ook al weer allemaal gedaan hebben.

Zondag 15 augustus

In alle vroegte gaan we met de honden wandelen, nog altijd niet helemaal beseffend dat we hier niet op vakantie zijn, maar echt hier wonen. We hoeven het ook niet te beseffen. De kinderen hebben nog een maand vakantie en ik begin pas op 1 september weer te werken. Terecht dat we een vakantiegevoel hebben dus.

Rob rijdt langs de Presseggersee en besluit meteen een abonnement te kopen voor de rest van het seizoen. De badmeester verklaart hem voor gek, het seizoen duurt immers maar tot 15 september, maar wij weten natuurlijk dat we er nog heel veel gebruik van zullen maken.

De rest van de dag zitten we op het terras bij het water. De kinderen genieten alle vier – ja zelfs onze grootste koukleum – met volle teugen en wij ook. Het water is heerlijk van temperatuur, de sfeer is goed en we voelen ons net echt op vakantie. Tegen iedereen die het horen wilt, vertellen we dat er niet echt op vakantie zijn, maar net verhuisden en van de Oostenrijkers krijgen we een welgemeend “welkom” te horen.

Zwemmen with a view, het bevalt ons wel!