Dagboek van een avontuur. Omdat we ons later waarschijnlijk af en toe af gaan vragen hoe we dat ook al weer allemaal gedaan hebben.
Maandag 16 augustus
We besluiten om een beetje in en om huis te rommelen. De laatste dozen uitpakken, wandelen met de honden en in de middag zwemmen. We merken dat ons gezin deugd heeft van de vakantie. Ondanks dat het heel hard kriebelt om meteen de bergen in te gaan en stevige wandeltochten te maken, hebben we allemaal nood aan zwemmen, lezen en ongegeneerd vakantie vieren. We hebben er ook geen idee van hoe lang het weer zo ongelofelijk goed zal blijven, dus we profiteren er met volle teugen van. Uiteindelijk zijn we ondertussen 4 oktober en is het nog steeds lekker weer, maar dat wisten we toen nog niet.
Dinsdag 17 augustus
In de ochtend rijden we naar het gemeentehuis in Hermagor. Als nieuwe inwoners moeten we ons nog officieel aanmelden. We krijgen een stapel papieren – hoera groot gezin – mee naar huis en moeten de volgende dag opnieuw langsgaan om alles officieel te laten registreren. Ook onze honden worden officieel uitgeschreven in België en krijgen een Oostenrijke penning. Toch al 1 ding dat we kunnen afstrepen van onze to do-lijst.
We wandelen langs de Volksschule en de Mittelschule. Begin september hebben we er een rondleiding, maar zo kunnen de kinderen de scholen in ieder geval al eens langs buiten zien. We merken dat ze de nieuwe school toch wel heel erg spannend vinden en besluiten er verder nog niet veel aandacht aan te geven. Het is immers nog een maand voor ze echt van start gaan.
Hermagor zelf is een gezellig stadje. Het is zo klein dat we al heel snel het gevoel hebben dat we alles ‘kennen’. We verkennen de 4 (!) supermarkten die er zijn en besluiten unaniem dat we de Hofer en de Spar het fijnst vinden. De Hofer houdt wat het midden tussen een Lidl en Aldi: niet te veel poespas, overzichtelijk en snel weer binnen en buiten. Bij de Spar kun je dan weer wat langer rondlopen. Je vindt er meer ‘specialere’ dingen en ze hebben een toonbank met vers vleesbeleg en gebakjes. De Billa hier is niet veel soeps en de Adeg is echt te duur. Voor het eerst beseffen we echt wat voor verschil het budgettair maakte dat we 4x/week Too Good To Go deden in België.
Woensdag 18 augustus
Met z’n zessen zitten we in het stikhete, piepkleine kantoortje op het gemeentehuis in Hermagor. 6 ingevulde documenten, 6 identiteitskaarten en ons huurcontract. Op de een of andere manier worden we daar toch altijd een beetje zenuwachtig van, gek he? De ambtenaar begint op zijn dooie gemak alles in te voeren, te beginnen met Rob. Na 2 keer de familienaam verkeerd geschreven te hebben, een fout gemaakt te hebben in het identiteitskaartnummer en de geboortedatum, is er toch al 1 persoon geregistreerd. Rob gaat met de kinderen nieuwe wandelschoenen kopen – jawel ook dit jaar weer: de traditionele vakantiegroeispurt – en ik blijf zitten voor de 5 overige registraties. Per persoon die verder geregistreerd raakt, wordt de ambtenaar losser en tegen dat we bij de 6de persoon aangekomen zijn, maken we grapjes en spreken we elkaar met de voornaam aan. Bijna 3 uur later vertrek ik met onze Meldezettel en een hoop bruikbare tips naar huis.
Net als de voorbije dagen besluiten we de dag te eindigen met een verkoelende duik in de Presseggersee.
