Dagboek van een avontuur. Omdat we ons later waarschijnlijk af en toe af gaan vragen hoe we dat ook al weer allemaal gedaan hebben.

8 – 11 november

De dagen worden korter en donkerder. Steeds vaker slaan we aan het bakken. Niet alleen gezellig en lekker, maar heel ons huis ruikt er heerlijk door! Ondertussen kunnen we met onze ogen dicht appel-kaneelrolletjes maken en het brood lukt ook steeds beter.

’s Morgens zien we dat het gevroren heeft en zo lang de zon niet op de planten schijnt, blijft het dunne ijslaagje in tact.

12 november

’s Morgens vroeg trek ik naar het gemeentehuis om onze seizoenspassen voor het skiën te kopen. Heerlijk gevoel dat we nu wanneer we maar willen die lift naar boven kunnen nemen om te skiën en te wandelen! Nu maar hopen dat Corona geen roet in het eten gooit…  Het skiseizoen start op 11 december, nog even aftellen dus.

13 – 18 november

Na schooltijd rijden we opnieuw richting de Watschiger Alm. De kinderen spelen in het laatste beetje overgebleven sneeuw en wij maken een goede tocht met de honden. We blijven net zolang tot we een prachtige zonsondergang zien. Wat een prachtig kleurenspel. Roze, oranje, rood, de hemel staat in brand.

19 – 21 november

De regering kondigt een lockdown af. De kinderen komen naar huis met een overvolle boekentas omdat we nog niet weten of de scholen open blijven. Wat we wel al zeker weten is dat de niet-essentiële winkels vanaf maandag dicht moeten. We besluiten om op zaterdag naar Villach te rijden om de laatste ski-inkopen te doen en alvast de cadeautjes voor pakjesavond in te slaan. We maken er een gezellige middag van.

Wanneer het donker wordt, rijden we naar het centrum van Villach. We dompelen ons al een beetje onder in de kerstsfeer, wandelen tot aan het reuzenrad, eten wat lekkers bij een van de stalletjes en vergapen ons aan alle mooie lichtjes.

Uiteindelijk krijgen we op zondagavond de bevestiging dat de kinderen gewoon naar school mogen. Een pak van ons hart. Ze zijn net goed op dreef met de Duitse taal en vinden het gewoon ook erg leuk om bij vriendjes te zijn. Rob kan ook aan het werk blijven omdat hun winkel ook essentiële goederen verkoopt.

Ook nu is het weer zo dat we ongeruste berichtjes krijgen uit België en Nederland, maar voor ons heeft het vooralsnog weinig tot geen impact.

22 – 25 november

Het leven kabbelt lekker verder. Het wordt kouder, we kijken reikhalzend uit naar de eerste sneeuw. De weersvoorspellingen veranderen elke dag, maar het komt wel echt dichterbij. We ruimen alvast de trampoline op, harken de laatste bladeren bijeen en wisselen nu toch definitief de kleerkasten om van zomer naar winter. Wij zijn er klaar voor!

En o! We ontdekken dat onze plaatselijke Spar nu ook TooGoodToGo aanbiedt. We kopen nu 1 keer per week pakketten en dragen zo ook in Oostenrijk een klein steentje bij tegen voedselverspilling. Kennen jullie dit concept trouwens? Wij zijn al erg lang fan!