In 2009 trouwden we. Na onze huwelijksdag vertrokken we meteen met de rugzak een maand naar Brazilië. Ik hield toen elke dag een dagboek bij. Tijdens het inpakken voor de verhuis, kwam ik het weer tegen en nu wil ik het vastleggen op de blog.

We maakten deze reis in 2009, dus gebruik het als inspiratie of ter ontspanning, maar pin ons niet vast op de juistheid van de toeristische informatie 🙂

16-17 oktober

Onze laatste dag… We hadden al besloten om in stijl af te sluiten en er nog echt een vakantiedag van te maken. Na het ontbijt checkten we uit. We mochten onze rugzakken nog wel in de jeugdherberg laten, mega chill was dat.

Eerst liepen we ons vertrouwde rondje naar het strand van Copacabana. Lekker met de voeten in het koude water. Bij een strandverkoper kochten we een pareo met de steentjes van de dijk van Copacabana.

Ondanks alle verhalen over minuscule bikini’s en stringetjes en schaars geklede dames, kregen we behalve een paar gepensioneerde mannen niemand te zien op het strand. Ik besloot dan maar zelf het goede voorbeeld te tonen en sprong in lingerie het water in. We trokken wel de aandacht kan ik zeggen, dus zo erg waren ze het precies toch niet gewend. In ieder geval, de duik in het water deed deugd.

Na wat gespetter besloten we dat het mooi geweest was en dronken we voor het eerst deze vakantie een Aguá Gelado de Coco. Kokoswater dus. Vreemd genoeg smaakte het helemaal niet naar kokos en was het meer een waterig maar fris sapje.

We slenterden over de dijk, kochten wat souvenirs, aten nog een hapje en keerden terug naar de jeugdherberg waar we het zand nog konden wegspoelen onder de douche.

Zoals afgesproken, pikte Marcel ons om half twee op om naar de luchthaven te vertrekken.

De vlucht vertrok met een half uur vertraging maar verliep gunstig. Jammer dat er best veel wolken waren, zo werd onze laatste blik op Rio beperkt.

Na een uur landden we al in Sao Paulo. In deze luchthaven viel niet veel te beleven. Er was maar 1 restaurantje, meer een soort snackbar en er waren geen souvenirwinkeltjes. We probeerden wat te slapen en uiteindelijk mochten we na 4 uur eindelijk boarden voor de lange vlucht naar Frankfurt.

Ook die vlucht en het laatste stukje van Frankfurt naar Zaventem verliepen perfect en zo kwamen we na een maand weer aan in België. We doorkruisten een gigantisch land, stapten 7 keer het vliegtuig in, namen een nachtbus en hebben gelift naar Ouro Preto. We deden ervaringen op waarvan we niet eens wisten dat we er zo gelukkig van zouden worden en leefden een maand lang in onze bubbel. Echt fantastisch.

En toen we thuiskwamen, toen werd ik over de drempel gedragen. Ahja, want dat hadden we nog niet officieel gedaan!