Ik zie op Instagram – mama ben je daar nu weer met je Instagram? –  zo vaak van die mooie selfies van iemand met zijn of haar hond passeren. Dan ben ik jaloers. Maar echt. Selfies maken, het is sowieso al een ding, maar dan ook nog de honden er bij krijgen, dat is helemaal drama hier.

Meestal krijg ik ze alleen maar zover om te poseren wanneer ze al doodop zijn van een lange wandeling. Geen probleem, ware het niet dat ik me dan ook al zo voel en er ook zo uit zie. Je weet wel, knalrood, bezweet en plakkerig. En stilzitten is natuurlijk ook geen optie, nee daar kunnen we niet aan beginnen.

Maar goed, ik volhard in de boosheid en wil alvast de resultaten met jullie delen 🙂